اگر خدای ناکرده سوریه سقوط کند احتمال اینکه با دستور اربابان ، تروریست ها به سمت عراق بروند متصور است به چند دلیل یک: هنوز باقی مانده تروریست های تکفیری در خاک عراق حضور دارند و در صورت حمله تروریست از بیرون با آنها همکاری خواهند کرد. دو: آمریکایی ها که از طرف پارلمان و دولت عراق برای خروج از این کشور تحت فشار هستند در صورت اشغال عراق توسط تروریست ها که متحد آنها هستند از این فشار خارج خواهند شد. سه: حضور تروریست ها در کنار مرز ایران اهرم فشاری خواهد بود از سوی کارفرمایان تروریست ها به خصوص رژیم صهیونسیتی و ترکیه برای کنترل و مهار سیاست های منطقه ای جمهوری اسلامی و قطع ارتباط و حمایت از جبهه مقاومت. چهار : با توجه رویکرد دولت پزشکیان که خیلی آرمان گرایانه به مسائل منطقه از طریق مذاکره و گفتگو نگاه می کند و سابقه افراد تاثیر گذار در این سیاست از جمله ظریف ، تروریست با دستور اربابانشان ممکن است اقداماتی رو علیه امنیت ملی و تمامیت ارضی ما با هدف فشار بر ایران و کشاندن پای میز مذاکره و گرفتن امتیازات دلخواه انجام نمایند. فلذا در این شرایط حساس حمایت ایران از حفظ نظام مستقر در سوریه جدای از بحث حمایت از جبهه مقاومت ، حفظ امنیت و تمامیت ارضی خودش هست.