زیاد میپرسند حالا چه میشود؟! جنگی که آغـاز شده را نبـاید نقطه‌ای دید که دچارخطا می شویم‌و ناامید! نطقه‌ ای دیدن یعنی بجای‌ دیدن همـه حــرکـت اهـل بیـت فقـط بـه شهادت امام حسیـن علیه‌السلام کنیم و اثرات‌این‌شهادت را نبینیم که منجر به‌خطای در تحلیل و ناامیدی می شود! آنچه آغاز شده یک مسیر دارد و یک انتها و مقصد و پایان..! مسیر، مسیر جنگ است درست مثل ۸ سال دفاع مقدسی که که غالبا تصویری از آن نداریم! صحنه جنگ،صحنه زد و خورد است! صحنه‌ویرانی و خرابی و آوارگی است! صحنه‌شهادت و از دست‌دادن‌عزیزان و دوستـان و هـم وطنـان و... است.! در این مسیر نه از شهادت فرماندهان باید ناامید‌شد و نه با از دست دادن عزیزان روحیه مان را ببازیم و نه با دیدن خرابی ها و ویرانی ها دچار احساس شکست و نابودی و... شویم! و چگونه باید اینطور بود؟ و چگونه امیدوار بود...؟! و چگـونـه با روحیـه‌ی بالا به وضعیت موجـود کمک کنیم؟! با توجه به مقصد و هدف و انتهای این جنگی که آغاز شده است‌که آن ظهور منجی عالم حضرت بقیه الله روحی و ارواح العالمین له فداست! ما به وعده‌ی خداوند ایمان داریم و امروز تنها مانع باقی مانده از ظهور،رژیم کودک کش است که روند‌نابودیش به دست خودش در حال‌تسریع و تعجیل است...! در جنگ مهم تر از موشک و ادوات و تسلیحات روحیه‌ی من و شماست! خدا با ماست و این امیدوارکنندترین و مهم‌ترین است #منتشر_کنید @hsn_mokhtari