1-1. حال و هوای مشهد مقدس
هر چند حال و روز من این روزها بد است
حسی همیشه در دلم از جنس مشهد است
این درد سالهاست که با روحم آشناست
این مرغ سالهاست که در رفت و آمد است
دارم امید لطف و کرم گر چه عاصی ام
عشقم فقط محمد و آل محمد ص است
ایرانی ام و جنت من مشهدالرضاست
این هم ز بخت عالی و از لطف ایزد است
در کوی عشق راه به پایان نمی رسد
هر خوان عشق فصل شروعی مجدد است
دلتنگ می شوم چو من از فقر و بیکسی
خط امید تا حرم یار ممتد است
گلدسته ها ز دور به من لطف می کنند
سوسوی هر چراغ پیام خوشامد است
وقتی که می رسم به حرم هول می شوم
احسان و لطف صاحب این در زبانزد است
همچون کبوتری دل من بال و پر زند
در آن سرا که بر همه عالم سرآمد است
#مدهوش گر رسد به قدمگاه عشق تو
تقدیم جان کند که ثواب موکد است