1-1. حال و هوای مشهد مقدس هر چند حال و روز من این روزها بد است حسی همیشه در دلم از جنس مشهد است این درد سالهاست که با روحم آشناست این مرغ سالهاست که در رفت و آمد است دارم امید لطف و کرم گر چه عاصی ام عشقم فقط محمد و آل محمد ص است ایرانی ام و جنت من مشهدالرضاست این هم ز بخت عالی و از لطف ایزد است در کوی عشق راه به پایان نمی رسد هر خوان عشق فصل شروعی مجدد است دلتنگ می شوم چو من از فقر و بیکسی خط امید تا حرم یار ممتد است گلدسته ها ز دور به من لطف می کنند سوسوی هر چراغ پیام خوشامد است وقتی که می رسم به حرم هول می شوم احسان و لطف صاحب این در زبانزد است همچون کبوتری دل من بال و پر زند در آن سرا که بر همه عالم سرآمد است #مدهوش گر رسد به قدمگاه عشق تو تقدیم جان کند که ثواب موکد است