📝 مجموعه محتوای « آنچه از یمن نمیدانیم... » 📌 قسمت 1⃣ با فرسایش تدریجی علویان زیدی در طبرستان توسط قبایل خزری و دو دولت متخاصم سامانی و صفاری، حکومت علویان تضعیف شد فلذا، «امام یحیی الراسی» که از سادات علوی طبرستان بود، با مشاهده وضعیت شکننده دولت علوی، عزم خود را برای هجرت به یمن و خرید زمین از یمنی‌ها جزم کرد و در این راه با مساعدت‌های قبایل یمنی چون خولان، بنیان حکومت هزارساله امامان زیدی در یمن را فراهم آورد، حکومتی که هم‌اینک بدل به کابوس امپریالیسم جهانی شده است. مزیت یمن آن سالها در این بود که به‌دور از دیگر دول متخاصم، مکانی مناسب برای تحکیم دستگاه تشیع زیدی به نظر می‌رسید. لیکن یهودیان که سالها و قرن‌ها پیش به آن مکان کوچیده بودند، تاب تحمل شراکت با شیعیان عملگرای زیدی را نداشتند؛ چراکه یمن بعنوان نقطه اتصالی کلیدی میان روم و هند (منطقه تاریخی یمن، متفاوت با آن‌چیزی‌ست که یمن کنونی در آن واقع شده.) در طول تاریخ شناخته می‌شد و از دیگرسو، به عنوان ناحیه‌ای دور افتاده از ابرقدرت‌های استعماری روم و ایرانشهر، مطرح بود. همین دو مزیت کافی بود تا یهودیان و زیدیان که دو فرقه تحت سرکوب بودند، به آنجا نقل مکان و رقابتی را برای تصاحب آن، آغاز نمایند. رقابتی که سرانجام آن فائق آمدن شیعیان بود. اختلاف امروز یهود و زیدیان برآیند همین اختلاف تاریخی است؛ پس از فائق آمدن زیدیان، یهود به مثابه عنصر نامطلوب جامعه درآمده و بدل به فرودست شدند، امری که سبب تحقیر روحیه برتری‌اندیش آنان شد. بدین سبب یهودیان نزاعی پنهانی را با هدف براندازی زیدیان آغاز کردند که تا هم‌اکنون نیز، ادامه دارد. هرچند که بعدها در قرن هجدهم، با ایجاد قلمرو مستعمراتی عدنِ بریتانیا، ضعف یهودیان یمن بهبود یافت لٰکن با تشکیل دولت اسراییل طی عملیات محرمانه فرش جادویی، بوسیله بریتانیا، یهودیان یمن به سرزمین فلسطین کوچانده شدند، اما اندک یهودیانی هم‌اینک نیز در یمن باقی‌مانده‌اند. این تجربه زیدیان سبب شده تا بیش از دیگران توان همذات‌پنداری با مردم فلسطین را داشته باشند. 🔹کانال ایــران من🔹 🔹دانشگاه سمنان🔹 📌 @sem_iran