شدّت عزاداری حضرت امّ البنین علیهاالسلام «عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ علیه السلام ... كَانَتْ أُمُّ الْبَنِينِ أُمَّ هَؤُلَاءِ الْأَرْبَعَةِ الْإِخْوَةِ الْقَتْلَى تَخْرُجُ إِلَى الْبَقِيعِ فَتَنْدُبُ بَنِيهَا أَشْجَى نُدْبَةٍ وَ أَحْرَقَهَا فَيَجْتَمِعُ النَّاسُ إِلَيْهَا يَسْمَعُونَ مِنْهَا فَكَانَ مَرْوَانُ يَجِي‏ءُ فِيمَنْ يَجِي‏ءُ لِذَلِكَ فَلَا يَزَالُ يَسْمَعُ نُدْبَتَهَا وَ يَبْكِي‏.» امام باقر صلوات الله علیه فرمودند: امّ البنین، مادر چهار برادرِ به شهادت رسیده، به بقیع می‌رفت و بر فرزندانش به شدیدترین و سوزاننده‌ترین وجه گریه و زاری می‌کرد. پس مردم پیرامون او جمع می‌شدند و سخنانش را می‌شنیدند. مروان (لعنة الله علیه) هم از کسانی بود که می‌آمد و گریه و زاری او را می‌شنید و گریه می‌کرد. 📚 بحارالانوار، ج۴۵، ص۴۰ 💻 https://iau-arak.nahad.ir 🆔@iau_arak_nahad