🔴
روز آخر ماه رمضان چکار کنیم، چه حالی داشته باشیم؟
قال السیّد ابن طاوس في أعمال یوم آخر شهر رمضان:
و اعلم أنك تدعي في بعض هذه الوداعات أن شهر رمضان أحزنك فراقه و فقده و أوجعك لما فات [ما فاتك] من فضله و رفده فيراد منك تصديق هذه الدعوى بأن يكون على وجهك أثر الحزن و البلوى و لا تختم آخر يوم منه بالكذب في المقال و الخلل في الأفعال [لفعال] و من وظائف الشيعة الإمامية بل من وظائف الأمة المحمدية أن يستوحشوا في هذه الأوقات و يتأسفوا عند أمثال هذه المقامات على ما فاتهم من أيام المهدي الذي بشرهم و وعدهم به جده محمد ص [عليهما أفضل الصلوات] على قدمه ما قد لو كان حاضرا ظفروا به من السعادات ليراهم الله جل جلاله على قدم الصفاء و الوفاء لملوكهم الذين كانوا سبب سعادتهم في الدنيا و يوم الوعيد و ليقولوا ما معناه شعر
در برخى از دعاهاى وداع گذشته چنين دعا مىكنى كه من از جدايى و از دست رفتن ماه رمضان اندوهناك شده و تفضّل و عطاياى از دستهرفتهى آن، مرا به درد آورده است، غافل از اينكه بر اين اساس، تصديق دعا را از تو مىخواهند، به اين صورت كه نشانهى اندوه و گرفتارى از چهرهات نمايان گردد. بنابراين، مواظب باش كه آخرين روز ماه رمضان را با سخن دروغ در گفتار و نارسايى و كاستى در كردار، به پايان نبرى. يكى از وظايف شيعهى اماميّه، بلكه از وظايف امّت محمّدى-صلّى اللّه عليه و آله و سلّم-اين است كه در اين اوقات، احساس وحشت و تنهايى نموده و در امثال اين مواقع بر روزگار دولت حضرت مهدى-كه جدّش حضرت محمّد، بهترين درودها بر آن دو، مژده و نويد قدوم او را داده است-كه از دستشان رفته است، غصّه بخورند؛ امامى كه اگر ظهور مىكرد به واسطهى او به نيكبختىها دست مىيافتند. تا خداوند-جلّ جلاله- آنان را نسبت به ملوكشان كه وسيلهى سعادت آنان در دنيا و در روز تحقّق وعدهى عذاب الهى هستند، صميمى و باوفا ببيند و مضمون اين شعر را با خود بگويند كه:
اردد طرفي في الديار فلا أرى*** وجوه أحبائي الذين أريد
هرچه در دنيا چشم خود را به اينطرف و آن طرف مىگردانم،**** چهرههاى دوستان خود را كه جوياى آنها هستم، نمىبينم. الاقبال ج 1ص442.
اللّهُمَ عَجِّل لِوَلیِکَ الفَرَج.🤲
•┈┈••••••••🔻•••••••┈┈•
📌ادارهتبلیغاتاسلامیشهرستانفردیس
╭─┅─🍃🆔🍃─┅─╮
🆔
@idoalborz_fardis 🆔
╰─┅─🍃🆔🍃─┅─╯