ماموریت مهدوی عدالت؛ رسالت ناتمام انبیاء و اولیا. قضیۀ غیبت حضرت صاحب، قضیۀ مهمی است که به ما مسائلی می‌فهماند.‏‎ ‎‏مِن جمله این‌که برای یک همچو کار بزرگی که در تمام دنیا عدالت به معنای واقعی اجرا‏‎ ‎‏بشود در تمام بشر نبوده کسی الاّ مهدی موعود ـ سلام الله علیه ـ که خدای تبارک و تعالی‏‎ ‎‏او را ذخیره کرده است برای بشر. هر یک از انبیا که آمدند، برای اجرای عدالت آمدند و‏‎ ‎‏مقصدشان هم این بود که اجرای عدالت را در همۀ عالم بکنند لکن موفق نشدند. حتی‏‎ ‎‏رسول ختمی ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ که برای اصلاح بشر آمده بود و برای اجرای‏‎ ‎‏عدالت آمده بود و برای تربیت بشر آمده بود، باز در زمان خودشان موفق نشدند به این‏‎ ‎‏معنا، و آن کسی که به این معنا موفق خواهد شد و عدالت را در تمام دنیا اجرا خواهد کرد،‏‎ ‎‏نه آن هم این عدالتی که مردم عادی می‌فهمند که فقط قضیۀ عدالت در زمین برای رفاه‏‎ ‎‏مردم باشد بلکه عدالت در تمام مراتب انسانیت. انسان اگر هر انحرافی پیدا کند، انحراف‏‎ ‎‏عملی، انحراف روحی، انحراف عقلی، برگرداندن این انحرافات را به معنای خودش این‏ ‎‏ایجاد عدالت است در انسان. در زمان ظهور مهدی موعود ـ سلام الله علیه ـ که‏‎ ‎‏خداوند ذخیره کرده است او را از باب اینکه هیچ کس در اولین و آخرین، این قدرت‏‎ ‎‏برایش نبوده است و فقط برای حضرت مهدی موعود بوده است که تمام عالم را، عدالت‏‎ ‎‏را در تمام عالم گسترش بدهد، و آن چیزی که انبیا موفق نشدند به آن با اینکه برای آن‏‎ ‎‏خدمت آمده بودند، خدای تبارک و تعالی ایشان را ذخیره کرده است که همان معنایی که‏‎ ‎‏همۀ انبیا آرزو داشتند، لکن موانع، اسباب این شد که نتوانستند اجرا بکنند، و همۀ اولیا‏‎ ‎‏آرزو داشتند و موفق نشدند که اجرا بکنند، به دست این بزرگوار اجرا بشود.‏ صحیفه امام خمینی، ج ۱۲ ص ۴۸۰-۴۸۳ علوم اجتماعی اسلامی @Isocials