5⃣ در آرزوی یک جنبش نوظهورم| بخش پنجم و پایانی گفت‌وگو با استاد عماد افروغ ▪️ پس شما هم ریشه آن طردشدگی را دوقطبی‌سازی می‌دانید؟ ▫️ بله دوقطبی‌سازی و آثار ساختاری آن. ذهن‌ها را آن‌گونه بار آورده‌اند. همه ما تحت تاثیر هستیم. در آخرین سخنرانی خود در دانشگاه گفته‌ام که جامعه ما طیفی و متکثر است. ما وحدت در عین کثرت ملاصدرایی داریم. این یعنی توجه به کثرات. ▫️ ما سکولاریزم را هم نپذیرفته‌ایم. چون اگر آن را بپذیریم نمی‌توانیم با تکثر کنار بیاییم. چون می‌گوییم اخلاق و دین نیایند. اخلاق و دین باید بیاید ولی انحصار نباشد. چون اگر انحصار بیاید یعنی اسیر آن هم شده‌ایم. فاصله اتفاقات کمتر شده ولی بحثی که اخیرا وجود دارد عقبه طردشدگی دارد ولی ناشی از جرقه‌ای بود که با فوت مرحومه مهسا امینی زده شد و خشم شهری بروز کرد. ▪️ فکر می‌کنید در این بیش از 70 روزی که از شروع ناآرامی‌ها و اعتراضات می‌گذرد آیا صدای این طردشدگان شنیده شده است؟ شما در مصاحبه قبلی خود اشاره کرده‌اید که یک جنبش دانشجویی باید شکل بگیرد. ما در این اعتراضات اخیر حضور پررنگ دانشجویان را شاهد بوده ایم. فکر می کنید این گروه هم جز آن طردشدگان هستند؟ ▫️ الزاما نمی‌شود بگوییم که همه وجوه طردشدگی سراغ همه آمده است. هر قشری متناسب با خودش دچار طردشدگی شده است. من چرا می‌گویم جنبش دانشجویی نوظهور؟ چرا که شناختم از جنبش دانشجویی گذشته است. ما جنبش‌های دانشجویی موفقی داشته‌ایم. 16 آذر و 13 آبان را داشته‌ایم. یک جریان عدالتخواهی هم در سال‌های اخیر داشته‌ایم. ▫️ وقتی جنبش دانشجویی می‌شود به عقبه آنان وصل می‌شود. ارزش‌هایشان تعریف شده است و با فرهنگ ایرانی هم سازگارتر هستند. 4 تا کتاب می‌خوانند چهار تا بحث می‌کنند. با گفت‌وگو انس بیشتری دارند. این‌ها همه فرصت‌هایی است که می تواند در اختیار جنبش دانشجویی باشد. ▫️ ضمن این‌که ما می‌گوییم که اگر قرار است جایی خط بدهد به سیاست و اقتصاد، بهتر است که آن محیط علمی و دانشگاهی باشد. بهترین خط‌دهی را از علم و فرهنگ سراغ داریم. بنابراین چون نسبتی بین دانشگاه و دانشجو و فرهنگ و علم است امیدوارم این اتفاق بیفتد. ضرورت گفتگو و آداب آن را گفته‌ایم که وارد دانشگاه شود تا تبدیل به جنبش دانشجویی شود. ▪️ دانشگاه اصلا چه نقشی می‌تواند داشته باشد؟ ▫️ دانشگاه باید با عرصه داغ جامعه ارتباط داشته باشد. سوال و مساله بگیرد و ببرد در عرصه منجمد دانشگاهی تبدیل به تئوری کند و آن را به جامعه برگرداند. به این می گوییم دیالکتیک خرد و جامعه. دانشجویی که الان کف خیابان آمده است مراد من نیست. این باید به محیط علمی بیاید و در قالب گفت‌وگو تبدیل به تئوری و ایدئولوژی شود و آن‌وقت مطالبات خود را به‌سامان‌تر دنبال کند. ▫️ الان واقعا نمی‌دانم خواسته دانشجویان چیست؟ نمی‌فهمم. رهبری‌شان کیست؟ نمی‌فهمم، سازماندهی‌شان چیست؟ نمی‌فهمم. فقط ساعت 9 به بعد شعارهایی را می‌شنویم. این که نمی‌شود. اگر بخواهد به همین منوال پیش برود این جریان بازنده است. نمی‌تواند فرصت‌های نظام را بیشتر کند. ▫️ در حالی فرصت‌های نظام در مواجهه با کاستی‌های خود بیشتر می‌شود که طرف یقه‌اش را خوب بگیرد. هم مساله‌شناسی کند و هم راهبرد بدهد و هم فشار بیاورد و راه‌حل بدهد. ممکن است که الان یک انعطافی را نشان بدهد بعد از این‌که آب‌ها از آسیاب افتاد نشانتان می‌دهد. هر چه هم می گوییم کسی گوش نمی دهد. بیایید مطالبات خود را جدی‌تر مطرح کنید تا تبدیل به جنبش اجتماعی و دانشجویی شود و مطالبات خود را سنگین تر مطرح کند تا به نتیجه برسد. برگردم به سوال شما. ▫️ این اتفاق فراگیر، خشم شهری، دارد آثار خود را می‌گذارد اما ضمانتی وجود ندارد که تداوم داشته باشد. یعنی چه که آثار خود را گذاشته؟ الان دارند از افراد مختلف دعوت می‌کنند که بیایید در این جلسه و آن جلسه شرکت کنید و راه‌حل بدهید و مساله‌شناسی کنید. البته بنده برخلاف گذشته هیچ کجا نمی‌روم. می‌دانید چرا؟ اصلا با شناختی که از عالمان خود در تاریخ آموخته‌ام به این نتیجه رسیده‌ام که این صاحب قدرت است که باید در خانه اهل علم را بزند. اگر کسی می‌خواهد بشنود خودش باید بیاید. ▪️ سنت نصیحت‌الملوکی ندارید؟ ▫️ نه. این کار را در عرصه مدنی انجام می‌دهم. نصیحت‌الملوکی این نیست که به کاخش برویم. قدرت دولتی باید معرف قدرت مدنی و اجتماعی باشد. بیا و حرف را بشنو. آنها می‌خواهند مانور دهند و بگویند که این‌ها هم آمده‌اند و حرف‌هایشان را زده‌اند. من چیزی که دیدم از این‌ها این است که اصلا عنایتی به عمل  ندارند. این‌ها حرف را برای حرف می‌خواهند. حرف برای حرف هم کارکرد دارد. ▫️ علوم اجتماعی اسلامی ▫️ @Isocials