اگر ایدئولوژی مدرن در تضاد با باورها، خرافه‌ها و نهادهای سنتی است و با خردباوری و آرمان‌هایِ مدرنیته و اومانیسم و انسان‌باوری همراه است، آن‌گاه چگونه است که در روزگار مدرن، خردباوریِ مدرنیته در شکلی از ایمان به خرد ابزاری، همچنان دیدگاه‌های اسطوره‌ای و سنتی را برای و در راستایِ آرمان‌های سودطلبانۀ سرمایه‌داری بازتولید می‌کند؟
آدورنو
@iisociology