کِی شود حُر شَوَم و توبه ی مردانه کنم؟! سینه ام را ز چه مَنزلگهِ بیگانه کنم؟! سینه ویران شده ی توست به ولله حسین گنج را من طلب از سینه ی ویرانه کنم ای تو مستانگی من! چه لزومی دارد عشقِ تو باشد و من باده به پیمانه کنم میروَم‌ هیئت و در بَدو ورودَم زین پَس مشکلی نیست اگر نیّت میخانه کنم خنده ای کُن بوَزَد بویِ خوشِ سیبِ حرم وَ اناری بده تا با دل و جان دانه کنم آه اگر شمع تویی تا به اَبد شرمَم باد خنده بَر حالِ پُراز گریه ی پروانه کنم ای سَرِ نیزه نشین کاش نسیمی بودم تا که گیسویِ پریشانِ تو را شانه کنم بارها توبه شکستَم تو ولی بخشیدی کِی شَوَد حُر شَوَم و توبه ی مردانه کنم؟ ‌🆔 @imam_hoseinii