🚇پدینگتون🚇
☝️نخستین مفهومی که فیلم روی آن دست میگذارد و به عنوان الگوی نمایشی استفاده میکند، مفهوم انواع بیگانگی در فیلم است. داستان «پدینگتون» در واقع همان الگوی روایی قدیمی در مورد بیگانهای، در جستجوی جایی، در جهانی است که با آن هیچ آشنایی ندارد. خانواده ای که با آنها همراه می شود هم در حال کنار آمدن با بیگانگی محل زندگی جدیدشان هستند😢
🕊اما صحنهای که پدینتگون با خیل کبوترهای انگلیسی در ایستگاه قطار مواجه میشود، خیلی صحنه معناداری است. اساسا این صحنه روی گرسنگی عمیقی که در شهر لندن حاکم است و اغلب کسانی که در این شهر حتی برای مقطع کوتاهی زیستهاند، تاکید دارد. کبوترهای انگلیسی در شهر خودشان غریب و گرسنهاند و محتوای فیلم درباره مهماننوازی از یک خرس پرویی است🇵🇪
💼پدینگتون نماد مهاجرین است. یک مهاجر به کشوری که حتی کبوترانش هم آنقدر گرسنه اند که به یک ساندویچ دسته جمعی حمله می کنند. این تصویر فیلم از انگلستان است و کاملا برعکس تصویری است که در کتاب های پدینگتون به نمایش درآمده🐻
@inaghd_ir
#آی_نقد #نقد_کوتاه #نقد_فیلم #پدینگتون #سواد_رسانه