💠 امیرالمؤمنین سلام الله علیه: المؤمنُ بِشْرُهُ في وجهِهِ و حُزنُهُ في قلبِهِ، أوسَعُ شَيءٍ صَدْرا، و أذَلُّ شَيءٍ نَفْسا، يَكْرَهُ الرِّفْعةَ، و يَشْنَأُ السُّمْعةَ، طويلٌ غمُّهُ، بَعيدٌ هَمُّهُ، كثيرٌ صَمتُهُ، مَشغولٌ وقتُهُ، شَكورٌ، صَبورٌ، مَغمورٌ بفِكرَتِهِ، ضَنينٌ بخَلّتِهِ، سَهلُ الخَليقةِ، لَيِّنُ العَرِيكةِ، نَفسُهُ أصْلَبُ مِن الصَّلْدِ، و هُو أذَلُّ مِن العبدِ .[بحار الأنوار: 69/410/127 .] 🌺 حضرت امیرالمؤمنین سلام الله علیه: مؤمن شادى اش در چهره اش مى باشد و اندوهش در دلش، سينه اش فراخ است و نَفْسش از هر چيز رامتر؛ بلند پايگى را ناخوش مى دارد و شهرت را دشمن مى شمارد، اندوهش دراز است و همّتش بلند؛ بسيار خموش است و اوقاتش به بيكارى نمى گذرد؛ شكور است و شكيبا؛ غرق در انديشه خويش است و در پايبندى به دوستى خود [با ديگران ]حريص. نرمخو و مهربان است، اراده اش سخت تر از سنگ خار است و با اين حال از يك برده، خوارتر و افتاده تر است.