روز جهانی نوروز مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال 2010 با تلاش دولت‌های آسیایی همانند ایران، قطعنامه 253/64 را با عنوان «#روز_بین‌المللی نوروز» به‌تصویب رساند و در آن، 21 مارس هر سال را به‌عنوان «روز بین‌المللی بزرگداشت عید نوروز» برگزید. این موضوع از چند منظر اهمیت دارد: 1. نخست اینکه نوروز، جشن مشترک بسیاری از کشورهای آسیایی است و می‌تواند مایه «همگرایی» آن‌ها در حوزه‌های مختلف به‌ویژه امور فرهنگی و اقتصادی گردد. از این‌رو یونسکو بر روی این عید و جشن‌های مشابه آن، متمرکز شده است. 2. تصویری که رسانه‌های جهانی از اعیاد و جشن‌های گوناگون برمی‌گزینند، عمده برخاسته از فرهنگ غربی (اروپایی و آمریکایی) است و تلاش دولت‌های آسیایی در ثبت یک روز بین‌المللی برای نوروز در راستای ترویج نگرش «تنوع فرهنگی» (Cultural Diversity) و غلبه اندک بر تصویرسازی یکطرفه در فضای بین‌المللی و امپریالیسم_ارزشی، تلاش ارزشمندی به‌شمار می‌آید (واکنش‌های بین‌المللی و نوشتارهای انگلیسی که پیوست‌شده گواه بر موفقیت نسبی این موضوع می‌باشد). 3. عموم کشورها می‌کوشند تا آداب و رسوم خود را با عنوان «میراث مشترک معنوی» یا «میراث مشترک ناملموس» (Intangible Cultural Heritage) به‌ثبت بین‌المللی برسانند و با این کار، ضمن حراست از فرهنگ بومی، اسباب انتشار پیام‌های مستتر در آن را فراهم آورند. از آ‌ن‌جا که جشن نوروز، دستاورد فرهنگی یک حوزه تمدنی می‌باشد، حراست از آن چه در سطح ملی و داخلی و در چه در سطح منطقه‌ای و فراملی حائز اهمیت فراوان است. 4. تعداد قابل‌توجهی از کشورهایی که اقدام به بزرگداشت عید نوروز می‌کنند، کشورهای مسلمان می‌باشند که طی هزاروچهارصد سال گذشته، آن را با پیرایه اسلامی مزین کرده‌اند. روح صفا، صمیمیت و صلح‌خواهانه نوروز، پیام بزرگی است که از نظر ملت‌های دل‌بسته به آن، مغفول مانده و ترویج آن با درون‌مایه دینی-ملی با فرصت‌های فراوانی روبه‌روست. پی‌نوشت: 21 مارس عموماً مصادف با اول فرودین است و هرچهارسال یکبار با دوم فرودین مقارن می‌گردد (همانند امسال). https://eitaa.com/Intllaw