▪️ مواجهه با مرتد در اسلام 👈🏻 مرتد به معنی کسی است که اهل اسلام بوده و بعداً از آن خارج شده؛ علیه اسلام فعالیت و دشمنی کند. در غالب مذاهب فقهی اسلام، حکم مُرتَد، اعدام است. اما در چرایی این حُکم می‌توان گفت: ما این حق را برای خود قائلیم که در برابر مرتد بایستیم. او در برابر دین ما بایستد، ما هم در برابر او می‌ایستیم. نیازی نیست که "محکوم" به "حکم" راضی باشد. بنیان دین ما بر عقلانیت استوار است و ما خود را موظف به اطاعت از امر آفریدگار می‌دانیم. شرمنده نیستیم؛ بلکه افتخار می‌کنیم که اصول دین را با خردمندی پذیرفتیم و اکنون از سر تعبّد (بندگی) اطاعت از فرمان خداوند می‌کنیم. باور داریم آن‌چه فرمان خداوند باشد، به سود ماست، هرچند در ظاهر، برای برخی ناخوشایند باشد. 🔻 گذشته از این، اعدام مرتد در اسلام، ریشه و مبنای عقلانی دارد: ۱. در عصر زندگی پیامبر، برخی از کفار و مشرکین، به منظور «عملیات روانی»، به دروغ ادعای مسلمانی می‌کردند. پس از چندی می‌گفتند: «ما مسلمان شدیم و در اسلام چیز خاصی ندیدیم، لذا از آن خارج شدیم». آنان با این رفتار، مسلمین را آزار می‌دادند و علیه جامعه اسلامی، جَوسازی می‌کردند. پیامبر برای اینکه جلوی این عملیات روانی را سد کنند، حکم اعدام مرتد را صادر کردند که در حقیقت، یک مواجهه، ضد عملیات دشمنان بود. ۲. اسلام یک دینِ صرفاً حاوی تعالیم احساسیِ عاشقانه‌ (romantic) نیست؛ این هست، ولی فقط این نیست. بلکه دینی است که تار و پود آن با عناصر زیست اجتماعی درهم تنیده است. به عبارتی، علاوه بر آن بُعد فردی، یک دین سیاسی و اجتماعی نیز هست. از همین روی، ارتداد نوعی «خیانت» شمرده می‌شود و درباره مُرتَد، حکم خائن جاری است. بسیاری از اندیشمندان باور دارند که ارتداد، نوعی جُرم سیاسی و اجتماعی است. علت سخت‌گیری اسلام درباره مرتد، شاید بدان جهت باشد كه در نظام اجتماعی اسلام، ایمان به الله و باور به رسالت پیامبر، جنبه صرفا اعتقادی و شخصی نداشته، بلكه جزو بندهای پيوستگی امت و پايه‌های اجتماع است. به‌ طوری‌كه با فقدان آن، قوام و دوام جامعه متلاشی می‌شود، گسست رخ می‌دهد. از همین روی، فساد شمرده شده و قابل‌ تحمل نیست. 🔸 آیا می‌خواهید ارجاعات این نوشتار را مشاهده کنید؟ از اینجا ببینید. ✍🏻 مهدی رستمی | باستان‌نامه: @ir_bastan