آدما هر شب زندگی فکر می‌کنن دیگه به‌اندازه‌ی کافی رنج کشیده‌ن که شخصیت‌شون کامل شکل بگیره. بعد فرداش دوباره پا می‌شن و رنج‌های جدیدی می‌کشن. و تهش خوب یا بد، شخصیت‌شون، با همه‌ی ذوق‌ها و زخم‌های جدید، مدام بیشتر شکل می‌گیره..!