از میان مردم مومن،مردانی که به آنچه با خدا عهد بستند،صادقانه وفا نمودند،برخی از آنان به شهادت رسیدند و برخی در انتظارند."سوره احزاب آیه ۲۳". حکایت غریبی است این آمدن و رفتن ها.۳۲سال گذشت که پدر در دل خاک آرام گرفت.شهید سید جواد علوی،با همه ی تلاش هایش برای این مرز و بوم و انقلاب یگانه بود،تا زنده ایم یادش با ماست.این را خوب می دانم و احساس میکنم که جهان جای دلتنگی ست برای همه ی آنچه که نیست و جهان بی این خوبان خالی ست.شهید بزرگوار برای مبارزه با دشمنان لحظه ای آرام نگرفت و قامت شان را به لباس پاسداری آراست و با آگاهی بر این که، چه راهی را می رود و با ایمان و طرفداری از حق و مبارزه با کفر، نفس و کامل کردن ایمان خود،این راه را انتخاب کرد و در راهی گام نهاد که حسین ابن علی پیشرو آن بوده ست.با جانفشانی،روح عاشورایی ایشان با شهادت، زائر کربلا گشت.پدر عزیزم روحت شاد و یادت گرامی. از تمامی دوستانی که با خواندن این نوشته ما را همراهی کرده اند سپاس گزارم. ارسال:سید فاطمه علوی