بر طبق آمار سالیانه منتشر شده حدود ۶۵ درصد از سوانح هوایی در دنیا در فازهای تقرب و فرود رخ می دهند. بخشی از این سوانح، ناشی از تقرب های ناپایدار می باشد. علی رغم تحقیقات ایکائو و سایر سازمانهای جهانی، نواقص مهمی از ابعاد مختلف نظیر نحوه مواجه، آموزش های خلبانی/کنترل ترافیک هوایی, بررسی سوانح و ...در این زمینه وجود دارد این اثر با رویکردی میان رشته ای مبتنی بر انسان و واقعیتهای پروازی در حوزه های حقوقی، زبانشناسی، روانشناسی شناختی-اجتماعی، نواقص موجود در این زمینه را واکاوی نموده و راه حل هایی نو برای شرایط واقعی لحطه پرواز در مواجه با تقرب های ناپایدار و بهبود نواقص ارائه می دهد.این اثر پس از بازبینی توسط تیمی از اساتید خلبانی و دانشگاهی ژورنال بین المللی تحقیقات هوانوردی امریکا در اکتبر ۲۰۲۴ در این کشور منتشر گردید.به گفته تیم بازبینی ژورنال، این اثر سهم قابل توجهی در ایمنی هوایی را ارائه می نماید و پتانسیل اثر گذاری بر پرواز و سیاست گذاری را داشته و به ایمن تر شدن آسمانها کمک می نماید این اثر که حاصل چند سال تلاش است به جامعه هوانوردی و دانشگاهی کشور تقدیم می گردد. با احترام علیرضا حضرتی کنترلر ترافیک هوایی