💢جنایت و نسل‌کشی در غزه و لکنت زبان مدعیان روشنفکری در ایران
یکی از درس‌هایی که مدعیان روشنفکری در ایران می توانستند بگیرند این بود که از فرصت گرانبهایی که ۶ ماه جنایت اسراییل در اختیارشان قرار داد، سردمدار یک جنبش جهانی ضد جنگ شوند و دیگر روشنفکران و آزاداندیشان جهانی را در حمایت از مظلومان غزه به تحرک وادارند و حتی به این واسطه دست بالا رو در پیشبرد اهداف اصلاح‌طلبانه خود در ایران هم پیدا کنند.
اما گویا به جز معدودی افراد، اکثریت مدعیان روشنفکری و قاطبه فرهیختگان دانشگاهی با همه ادعاها، در اینحا هم نتوانستند افق دید بلندی داشته باشند، صحنه را واضحتر ببینند و پرچم‌دار آزادی‌خواهی شوند و شاید به این دلیل که جریان روشنفکری در ایران در دو دهه اخیر دنباله رو طیفی حداقلی است که با سازهای بیرونی کوک می شوند نه با تفکر و اندیشه ای که باید برخواسته از استقلال فکری اکثریت روشنفکران باشد.
مثالی بر این ادعا اینکه دانشگاهیان ما در این ۶ ماه جز در مواردی بسیار اندک موضعی شفاف علیه حمایت سردمداران غرب از جنایت اسراییل بروز ندادند و اکنون که دانشجویان و طیفی از اساتید دانشگاههای آمریکا علیه این همه جرم و جنایت به پاخواسته اند گویا به لطف رسانه، فشار افکارعمومی و شاید هم همراهی با جمع، تلنگری هم به روشنفکری ایران زده شده و لکنت زبان آنها در بیان سبعیت و توحش اسراییل و حمایت مزورانه غرب از آن تا حدودی باز شده است.
همانطور که امروزه اعتراضات دانشجویان آمریکایی روزنه امیدی در دل روشنفکران این منطقه ایجاد کرده که شاید تا حدودی مانعی شود بر سر راه ماشین نسل‌کشی اسراییل، اگر جامعه مدعی روشنفکری و نخبگی در ایران در حوزه اندیشه سیاسی مستقل از غرب و روایت‌های ترجمه‌ای از غرب می بود، زودتر از اینها می توانست باآگاهی بخشی از شتاب یاغیگری سنّتی کاخ سفید در حمایت از نسل‌کشی اسرائیل بکاهد یا حداقل ترمزی بر آن باشد.
#ایرانِ_بیدار
┄┅═✧☫ایرانِ‌بیدار☫✧═┅┄
@irane_bidar