✳️ پیشینه شناسی تاریخی جمهوری اسلامی/2 ❎ تلفیق اجتهادی جمهوریت و اسلامیت 🔹دغدغه تاسیس حکومت بر اساس آموزه‌های اسلامی و با محوریت زعمای دین، مساله نوپدیدی نیست و در تاریخ تشیع پیشینه پررنگی دارد. 🔸گفتمان حکومت اسلامی همواره بر اساس نفی حکومت‌های استبدادی (به طور مطلق) سامان یافته است. شکل‌گیری مبارزات سیاسی و ایجاد نهضت‌های اسلامی، از جمله برون‌دادهای اجتماعی _ سیاسی غیر قابل انکار در سلوک روحانیون است که اهتمام مراجع دینی در نفی حکومت‌های ظالمانه را به اثبات می‌رساند. 🔹مردم نیز در پویایی و پیدایی نهضت‌های دینی نقش پررنگی داشته‌اند. حضور تاریخی مردم در مبارزات سیاسی، نشان از اتکای زعمای دین بر توده‌های اجتماعی دارد و بدیهی است که وقتی رهبران دینی در ایجاد نهضت‌های مبارزاتی حضور مردم را به عنوان عامل محدثه قرار می‌دهند، در اداره امور جامعه بعد از پیروزی انقلاب نیز نمی‌توانند منکر نقش مردم در اداره حکومت دینی گردند. 🔸 به عنوان نمونه شهید آیت‌الله شیخ فضل‌الله نوری در رساله حرمت مشروطه و ارتداد مشروطه‌خواهان می‌نویسد: «کارهای سلطنتی(حکومتی) بر حسب اتفاقات عالم از رشته شریعتی موضوع شده و در اصطلاح فقهاء به دولت جائره و در عرف سیاسیون دولت مستبد گردیده است.»( نخستین پیش نویس قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، ص25) 🇮🇷 @IRANeMOASER