#نظرات_شما 4️⃣ با سلام.من متولد سال ۶۰ هستم و توی یکی از روستاهای جنوب کشور به دنیا اومدم که از امکانات رفاهی میشه گفت هیچی نداشت.آب لوله کشی نبود و مردم از چاهی که در حیاط خانه ها بود آب می‌کشیدن و برای مصرف چند روز در حوض ذخیره میکردن. برق نبود و برای روشنایی از فانوس استفاده میکردن، وسایل سرمایشی هم که دیگه طبیعتا وجود نداشت چون برق نبود و شبهای تابستان یا در حیاط و یا پشت بام خانه ها می خوابیدیم. خانه ها شامل اتاق های مجزا در حیاط های بزرگ بود که از خشت و گل ساخته میشد و سقف آن از چوب درختان محلی بود. مدرسه فقط دبستان و راهنمایی داشتیم و عده کمی از پسرها برای ادامه تحصیل به دبیرستانهای شهر های اطراف میرفتن، راهها و جاده ها همه خاکی بودن و البته تعداد افرادی که وسیله نقلیه داشتن هم انگشت شمار بود،از لحاظ بهداشت و درمان هم فقط یه درمانگاه داشتیم که تنها پزشکش هم یابنگلادشی بود یا هندی که حتی زبان فارسی هم درست بلد نبودن، شغل مردها یا دامداری بود یا کشاورزی و یا برای کار و امرار معاش به کشورهای عربی مثل قطر و کویت میرفتن و رنج دوری از خانواده رو تحمل میکردن، از لحاظ تغذیه مصرف انواع گوشتها و برنج بسیار محدود بود و خوراک اصلی مردم نان و حبوبات و سبزیجات بود و حتی خیلی از میوه ها رو نمی شناختیم. کمتر بچه ای اسباب بازی داشت و بازی ها عمدتا بازی گروهی با بچه های محله بود. تلوزیون و تلفن هم اصلا وجود نداشت.با همه این اوصاف متوسط فرزندان هر خانواده ۶ الی ۷ بچه بود با فاصله تقریبا ۲ سال. الان که ۴۰ سال از عمرم گذشته شاهدم که به برکت جمهوری اسلامی همون روستایی که حتی فاقدامکانات اولیه رفاهی بود تبدیل به شهر کوچکی شده که نسبت به گذشته خودش از زمین تا آسمون تغییر کرده و امکانات زندگی مردم تو همین شهر کوچیک نسبت به امکانات اون شخصی که توی مرکز استان زندگی می کنه چیزی کم که نداره بعضا بیشتر هم هست ولی از اونجایی که مردم به شدت مصرف گرا و تنوع طلب شدن اکثرا ناراضی هستن و برای اینکه توی این مسابقه مصرف گرایی عقب نمونن به یک یا نهایتا دو فرزند اون هم با فاصله زیاد بسنده می کنن و اکثرا دلیلشون هم اینه که چون دوران کودکی خودمون بدون امکانات گذشت میخواهیم بچه کمتری داشته باشیم تا بتونیم هر چه خواستن براشون فراهم کنیم تا احساس کمبود نکنن ولی همین بچه ها به سن نوجوانی و جوانی که میرسن متاسفانه بیشترشون از وضع زندگی شون ناراضین... ببخشید که طولانی شد خلاصه تر از این نمیتونستم توضیح بدم