حسد در قرآن خداوند متعال داستان هایی را از گذشته نقل می کند که سرمنشا آن ها حسد است. داستان حسادت قابیل به هابیل که باعث مرگ وی شد و یا داستان حسادت برادران حضرت یوسف به ایشان که در نتیجه او را به چاه انداختند. در زمان پیامبر هم یهود از این که پیامبر آخر الزمان از میان قوم آن ها برگزیده نشد به پیامبر حسد می ورزیدند و دائما به صدمه زدن به اسلام مشغول بودند.” وَدَّ کَثِیرٌ مِنْ اهْلِ الْکِتَابِ لَوْ یَرُدُّونَکُمْ مِنْ بَعْدِ ایمَانِکُمْ کُفَّاراً حَسَداً مِنْ عِنْدِ انْفُسِهِمْ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُمُ الْحَقُّ فَاعْفُوا وَ اصْفَحُوا حَتَّى یَأْتِىَ اللَّهُ بِامْرِهِ انَّ اللَّهَ عَلَى کُلِّ شَىْ‏ءٍ قَدِیرٌ” بسیارى از اهل کتاب از روى حسد- که در وجود آنها ریشه دوانده- آرزو مى‏کردند شما را بعد از اسلام و ایمان به حال کفر بازگردانند با اینکه حق براى آنها کاملًا روشن شده است…