💠گزارش پیش اجلاسیه «روش‌شناسی جامع تحلیل وجوه و نظائر در قرآن» قسمت اول ✳️در پیش‌اجلاسیه «روش‌شناسی جامع تحلیل وجوه و نظائر در قرآن» ✳️«وجوه» از مهم‌ترین مؤلفه‌های مؤثر در تفسیر است پیش‌اجلاسیه «روش‌شناسی جامع تحلیل وجوه و نظائر در قرآن» شامگاه سه‌شنبه، ۲۵ تیر، در تالار امام مهدی(عج) پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی برگزار و در آن ضمن تأکید بر جایگاه مهم وجوه در تفسیر قرآن نقد ناقدان بر نوآوری مورد ادعای ارائه‌دهنده بیان شد. حجت‌الاسلام والمسلمین عباس کوثری، قرآن‌پژوه و عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ  اسلامی، شامگاه سه‌شنبه، ۲۵ تیرماه، در پیش‌اجلاسیه «روش‌شناسی جامع تحلیل وجوه و نظائر در قرآن» با اشاره به دو تعریف مهم در مورد وجوه و نظائر گفت: اولین تعریف از ابن‌جوزی است؛ وی وجوه را شامل الفاظی می‌داند که در قرآن با یک هیئت و اعراب نوشته می‌شود، ولی در موارد مختلف قرآن معانی مختلفی به خود می‌گیرند مانند امام و امت که در آیات متعدد به کار رفته، ولی در جایی به معنای راه، جایی به معنای لوح محفوظ، گاهی به معنای نامه اعمال و رهبر و ... معنا شده است. 🔽وی با بیان اینکه زرکشی و سیوطی این تعریف را قبول ندارند افزود: ایشان گفته‌اند که این تعریف با مواردی که در کتب وجوه و نظائر آمده متناسب نیست. در مجموع بنده نظر زرکشی را پذیرفته‌ام و در این تحقیق براین مبنا جلو رفته‌ام.  ♈️کوثری با بیان اینکه یکی از روش‌های بنده استفاده از آیات همسان در بحث وجوه و نظائر بوده است، افزود: مثلاً در مورد «قدر» دو معنا آمده یکی عظمت و دیگری سرنوشت که بنده گفته‌ام قدر در سوره قدر به معنای سرنوشت است، زیرا موید و آیه همسان آن در آیات ابتدایی سوره مبارکه دخان(آیات ۳ و۴) آمده است؛ علامه طباطبایی هم در ذیل آیه «فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ» ﴿دخان/۴﴾ آورده چیزی جز سرنوشت نیست.    ✳️عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی با اشاره به مثال دیگری به واژه «کلمه» اشاره کرد و گفت: کلمه را به معنای اراده حتمی و قطعی می‌دانیم؛ زیرا این واژه در آیه ۱۳۷ اعراف «...وَتَمَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ...» مشابهاتی دارد که از جمله در آیه ۱۱۹ سوره هود است.   ا⏸ستفاده از روایات اهل بیت(ع) و سیاق   کوثری با بیان اینکه جهت دوم بنده در روش‌شناسی وجوه و نظائر، استفاده از روایات اهل بیت(ع) آن هم نه به صورت گوش و چشم بسته اضافه کرد: البته عمده بحث وجوه در منابع اهل سنت آمده است و به نظر بنده این نوآوری در کار بوده که روایات اهل بیت(ع) از منابع شیعه و سنی استفاده شده است؛ همچنین سومین نوآوری در این روش استفاده از «سیاق» است. ▶️این محقق و قرآن‌پژوه ادامه داد: بنده حدود و حجیت سیاق را مورد بررسی قرار داده‌ام؛ مثلاً اینکه سیاق در معنای واژه حکمت چه کاربردی دارد؛ بنده در نهایت احکام الهی و سنت را یکی از مصادیق حکمت می‌دانم و شاهد قرآنی آن نیز آورده شده است؛ در سوره جمعه، سخن از «وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ» است که معلوم می‌شود حکمت مکمل کتاب، یعنی سنت است؛ همچنین آیات انذاری از دیگر مصادیق حکمت است که مؤید آیه‌ای آن هم موجود است.  📔این محقق و پژوهشگر تصریح کرد: همچنین تفسیر ما تفسیر تطبیقی بوده است؛ معمولاً در بیشتر موارد هر جا از المیزان تفسیری بیان شده، از تفاسیر اهل سنت نیز تفسیر آورده‌ایم؛ همچنین از مبانی کلامی شیعه در بحث وجوه و نظائر خیلی استفاده شده است که مثال آن در توجیه واژه عرش و استغفار حضرت ابراهیم(ع) است. همچنین واژگان در هر جا دقیقاً تحلیل و بررسی شده است و توسعه معنایی هم داشتیم. 📔ادامه این گزارش مفصل در پست بعدی بخوانید👇👇👇👇  https://eitaa.com/isca24