حدیث عشق ؛ نگاهی گذرا به قیام سرخ عاشورا قسمت نهم
✍️ علیرضا جعفرپور(واثق)؛
اشعار این متن از کتاب مصرع خون سروده علیرضا جعفرپور انتخاب گردیده است.
کُنْتُمْ خَیرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ تَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ آل عمران/110.
شما بهترین امّت هستید، در صورتی که امر به معروف و نهی از منکر کنید
تا دهم اصلاح و سامان و قرار
آن امور امت جد کبار
ّهرکه این دعوت پذیرفتش به جان
اجر او هم با خداوند جهان
هرکسی رد کرد آن را از جفا
می سپارم داوریش با خدا
حضرت سیدالشهدا نیز در هدف از قیام خود میفرماید: من برای احیای امر به معروف و نهی از منکر خروج کردم؛ « إنّما خَرَجْتُ بِطَلَبِ الإصلاحِ فی أُمَّةِ جَدی محمد أُرید أن آمُر بالمَعروف وَ انهی عَنِ المُنکر».
مطلب عمده در این فراز هست؛ یکی این که می فرماید من برای اصلاح و از بین بردن آن خلاف ها و بدعت ها و تخریبهایی که در امت رسول گرامی اسلام و در دین پیغمبر ایجاده شده آمدهام تا جلوی اینها را بگیرم و دین را اصلاح کنم، و دوم آمدهام تا امر به معروف و نهی از منکر در جامعه اقامه شود.
یکی از ابعاد بسیار مهم نهضت عاشورا بُعد اصلاحگرانه آن بود. جامعهای که از معیارهای اصیل دین و ملاکهای ارزشی فاصله بگیرد و فساد در پیکره آن ریشه بدواند، بیبند و باری در آن گسترش یابد و ظلم و ستم بر مردم حکومت کند و به جان و مال مسلمانان تعرض شود، چنین جامعهای بیش از هر چیز نیاز به اصلاح دارد و امام حسین(ع) در چنین شرایطی زندگی میکردند و بنابراین مهمترین هدف قیام خویش را اصلاح امت جدّش معرفی کردند.
خصوصیت این است که حرکت حسینبنعلی، حرکتی خالصاً، مخلصاً و بدون هیچ شائبه، برای خدا و دین و اصلاح جامعهی مسلمین بود. نکته بسیار مهم این است که حسینبنعلی علیهالصّلاةوالسّلام فرمود: «انّی لم اخرج اشراً و لا بطراً و لا ظالماً و لا مفسداً»
"من از روی هوس وسرکشی و تبهکاری و ستم قیام نکردم "
خودنمایی نیست؛ خود نشان دادن نیست؛ برای خود، چیزی طلبیدن نیست؛ نمایش نیست. ذرّهای ستم و ذرّهای فساد، در این حرکت نیست. «و انما خرجت، لطلب الاصلاح فی امّة جدّی.»این، نکتهی بسیار مهمّی است. انّما: فقط! یعنی هیچ قصد و غرض دیگری، آن نیّت پاک و آن ذهن خورشیدگون را مکدّر نمیکند. قرآن کریم، وقتی که در صدر اسلام با مسلمانان سخن میگوید، میفرماید: «و لا تکونوا کالّذین خرجوا من دیارهم بطراً و رئاء النّاس.»و اینجا امام حسین علیهالسّلام میگوید: «انّی لم اخرج اشراً و لا بطراً.»
حسین علیه الصلاه در او خودخواهی و خود و من و منافع شخصی و قومی و گروهی وجود ندارد.حسین همچون پدرش مرد دین بود، نه مرد سیاست سازشکارانه، و دین را همان میدانست که جدش از نخستین روزهای دعوت خود اعلام کرد، اجرای عدالت با گرفتن حقوق ضعیفان از متجاوزان. در حالی که در سراسر قلمرو اسلامی آن روزگار، نشانی از این عدالت دیده نمیشد، او در قیام خود خدا را میخواست؛ پس از خدا مردم را. او میدید آنچه خدای اسلام به نام عبادت بر مسلمانان واجب ساخته، به خاطر آن است که آنان را مسلمانانی پاکدل، پاکاعتقاد و مسلمان دوست بار آورد تا آنچه را که روح اسلام خواهان آن است تحقق یابد.
••••✾•▪️◼️▪️•✾••••
------------------------
▪️
@ioptcpri
▪️ 👉
@isfquran