#حجاب_بی_حجابی_آزادی_ادراک_آزادی_بخش_نخست بخش نخست پیشتر در رابطه با «کرامت» و «ادراک کرامت» و «آزادی» و «ادراک آزادی» در افراد و به ویژه در بانوان کشورمان صحبت کردیم. اینکه آزادی حقیقی در پوشیدگی است یا در بی پوششی، خود بحثی مفصّل و جذّاب و مهم است. طبیعتا وقتی سخن از آزادی می شود، اوّلین سؤالی که به ذهن می آید، این است که «آزادی از چه و برای چه»؟! پاسخ این سوال، تکلیف را روشن می کند. ممکن است فرد، برای آزادی از نگاه جنسیتی (به جای نگاه مبتنی بر انسانیت) پوشیدگی را آزادی بداند. این بحث مفصّل است و فعلا درباره مطلب دیگری می خواهم صحبت کنم: و آن مطلب این است: «احساس آزادی»... یا به تعبیر بهتر «ادراک آزادی» (این دو می توانند متفاوت از هم باشند) خب ما چگونه به «ادراک نکردن آزادی» برای دختران کمک می کنیم؟! ۱. هنگامی که مادران، پس از برگشتن از بیرون به منزل، و وقتی حجاب از سر برمیدارند، می گویند: «آخیش! راحت شدم»، به صورت غیرمستقیم القا می کنند که پوشیدگی آزادی را محدود کرده ۲. وقتی پدران یا مادران، در هنگامی که فرزندشان خود با علاقه خود روسری یا چادر پوشیده، می پرسند: «اذیت نمیشی؟!»، «ادراک آزادی» را تحت تاثیر قرار می دهند. ۳. وقتی پدران یا مادران، دختران خود را برای فعالیت هایی که نه منع شرعی دارد و نه منع قانونی و عرفی، باز میدارند و دلیل آن را «دختر بودن» فرزندشان بیان میکنند، «ادراک آزادی» دختران را تحت تاثیر قرار می دهند. ۴. وقتی والدین، تذکر دادن به پسران را خیلی جدّی نمی گیرند و می گویند: «خب، پسره دیگه. همینجوریه!»، «ادراک آزادی» در دختران را متأثر می کنند. ۵. وقتی والدین، در مکان های مذهبی، اجازه نمی دهند دخترشان که سن و سال کمی دارد، بدود و «احساس آزادی» را در جمع نمازگزاران چادری تجربه کند، «ادراک آزادی» را متاثر می سازند... ان شاء الله ادامه خواهد داشت... دکتر محسن عزیزی ابرقوئی، روانشناس https://eitaa.com/joinchat/4203216913C592b78c231