نفوذ اجتماعی هنجاری و بریدن صداهای متفاوت! در روانشناسی اجتماعی مفهومی با عنوان 《نفوذ اجتماعی هنجاری》 وجود دارد. سانتراک (۲۰۰۳) می نویسد: نفوذ اجتماعی هنجاری، نفوذی است که دیگران به دلیل آن که دنبال جلب تایید آنها یا پرهیز از عدم تایید آنها هستیم، بر ما دارند. مثلا وقتی گروه خاصی برای ما مهم است... نگرش هایی اتخاذ می کنیم که معرف عضویت مان در آن گروه است. این نکته هم در مورد دسته جات داخل شهر مصداق دارد، هم در مورد گروه های حرفه ای، مثل گروه پزشکان و وکلا (ترجمه فیروزبخت، جلد ۲، ص ۳۵۸). گاه دیده می شود که از این مفهوم سواستفاده هایی می شود. مثلا در کتب به اصطلاح رفرنس و مرجع روانشناسی، مساله ای اختلافی به گونه ای مطرح میشود که گویا نظر تمامی روانشناسان درباره این مساله همین است. دانشجو یا فارغ التحصیل رشته روانشناسی، احساس فشار می کند که خود را موافق نظر غالب نمایش دهد، چرا که مخالفت او با نگاه های عجیب و غریب همراه خواهد شد! او بی خبر از اینکه، درباره موضوعی که وانمود کرده اند همه اتفاق نظر دارند، نظرات کاملا متفاوتی وجود دارد، برای حفظ وجهه روانشناسانه خود ممکن است سکوت اختیار کند. مثال آشنا در این باره این مورد است: مگر همه روانشناسان نمی گویند 《خودارضایی》 طبیعی است و 《همجنس گرایی》 هم اختلال نیست و گرایش جنسی از قبل تعیین شده است؟! پاسخ این است که خیر، هرگز چنین اتفاق نظرهایی در بین روانشناسان وجود نداشته و ندارد! اما جریان رسانه ای، صداهای مخالف را با ظرافت خاصی قطع می کند. مثلا با حذف مقالات مجلات و انجمن هایی که در جهت تغییر گرایش جنسی تلاش می کنند. یکی از این انجمن ها که مقالات علمی اش روی خروجی هایی مثل گوگل قابل مشاهده نیست، National association of research and therapy of homosexuality یا به اختصار NARTH است. دانشجویان رشته های روانشناسی و مشاوره باید نسبت به نفوذ اجتماعی هنجاری بسیار هشیار باشند تا نظرات گروهی خاص به عنوان نظر همه روانشناسان! بر آنها تحمیل نشود. http://eitaa.com/islamic_psychology