جُبن در موضوعات علمی ... در موضوعات علمی نیز شجاعت و شهامت لازم است. همیشه در میان بشر نابغه های علمی وجود داشته و دارند. غالباً ظهور یک نابغه علمی موجب رکود علم برای زمانهای بعد میشود، زیرا دیگران در مقابل شخصیت او مرعوب می‌شوند و جرأت اظهار عقیده برخلاف او نمی‌کنند و حتی این فکر در مغزشان جرأت عبور پیدا نمی‌کند که بر خلاف آن نابغه علمی فکر کنند و ناچار همیشه افکارشان از حدود افکار آن نابغه بالاتر نمی‌رود و این جُبن است و جبن در علمیات موجب رکود و وقفه علم است. لا ينبغي للمؤمن أن يكون جباناً (کنزالعمال، حدیث ۷۴۱۵). شهید ثانی (رضوان الله علیه) عقیده دارد که بعد از ظهور شیخ ابو جعفر طوسی در عالم فقاهت تا سیصد سال فقها همتشان فقط مصروف فهمیدن افکار او بود تا آنکه محققین بزرگی آمدند و شهامت به خرج دادند و تحولی در فقاهت ایجاد کردند. محقق جلال الدین دوانی که در اواخر قرن نهم و اوایل قرن دهم هجری می زیست صریحاً در مقابل کسانی که تسلیم و متعبد بودند به افکار و نظریات این سینا می گفت: 《انا لم نؤمن بما في دفتى الشفاء》... ما به آنچه در کتاب شفای بوعلی نوشته شده ایمان نیاورده ایم... و لهذا در بسیاری از مسائل با این سینا مخالفت می کرد که در کتب حکمت و فلسفه مسطور است. مرعوب شدن در برابر شخصیت‌های بزرگ علمی یک نوع جبن و ضعف است و موجب رکود و وقفه علم می شود...‌ لا تستوحشوا في طريق الهدى لقلة أهله... (نهج‌البلاغه، خطبه ۲۰۱) ولى آدم‌های ضعیف ترس دارند، وحشت دارند. آدم ضعیف در زندگی هیچ روشی را انتخاب نمی کند. فقط مترصد است ببیند افراد بالادست و متشخص چه راهی را پیش میگیرند و همچنین ملل ضعیف در مقابل عادات ملل قوی. تا جایی که این ضعف و جبن حتی در کوچکترین کارها از قبیل لباس پوشیدن و طرز غذا خوردن و جميع حرکات و سکنات سرایت می کند. شجاعت و قوت قلب نیز مانند قوت بدن احتیاج به تمرین و ممارست دارد. منبع: استاد شهید مرتضی مطهری (رضوان‌الله تعالی علیه)، خطابه‌های اخلاقی (۱)، صص ۸۹ و ۹۰ 🖊 دکتر محسن عزیزی ابرقوئی، روانشناس 🏷 منبع 🌐 https://eitaa.com/islamicpa