🔸 از ویژگی‌های بسط مدرنیته، نیهلیسم جهان‌شمول است که بر عالم سیطره یافته و در آن پوچ‌گرایی پمپاژ می‌شود و شاخص آن یاس و ناامیدی است. این در حالی است که انسان دینی که متعهد به بینش توحیدی است، دست غیب را در پس رنج‌ها و دردها می‌بیند و ناگزیر در مسیر حرکتش امیدوارانه زیست می‌کند. اینجاست که انسان دینی مأوا و مأمنی برای زیست امیدوارانه نمی‌یابد مگر آنکه بتواند در مبارزه خود، عالَم دینی خود را احیا کند. این تلاش برای تسخیر آینده نزاع تمدنی انسان دینی و انسان غربی است.
🔹مسیر و پویایی یک جامعه در گرو اهداف و آرمان‌هایی که برای آن جامعه تصویر و ترسیم می‌شود. حرکت جامعه نیز بر اساس رویاپردازی و روایت‌سازی‌هایی که برای او صورت می‌گیرد و یک جامعه مبتنی بر درک خود و معنادهی که از وضعیت خود می‌یابد می‌تواند موانع را کنار گذاشته و با امید به سمت تعالی خود حرکت کند. این رویاسازی و امید اجتماعی در گرو آرمانشهری است که یک جامعه برای تحقق آن حرکت می‌کند.
🔸مسئله‌ای که وجود دارد، تزاحم جهان جدید و سلطه‌ای است که از منظر آرمانشهری، برای نسل جدید رویاسازی می‌کند. پیش از این، فارابی در قرن نهم و دهم با تعبیر «مدینه فاضله» از آرمان‌شهر سخن گفته است. مدینه فاضله دغدغه عمده حکما از جمله ملاصدرا حکیم بوده است. به راستی چه ظرفیتی بهتر از حکمت متعالیه جهت رهیافت به ساخت آرمانشهری برای زمانه جدید؟ آن هم در زمانه‌ای که بحران امید همه جا را فراگرفته و شاید بیش از گذشته برای حرکت جامعه، نیازمند روایت آرمانشهری جامع و الهی باشیم.
📌فقط آنکه به دلیل مقارنت این پرونده با اتفاقات اخیر و شهادت ریاست محترم جمهور و جمعی از دولت‌مردان، تصمیم بر این شد که پرونده آرمان‌شهر ملاصدرا در هفته آتی پیگیری کرده و در حد وسع خود به واکاوی بخشی از این مسئله بپردازیم.
📮فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛
📲 وب | ایتا | تلگرام | اینستاگرام