در حوزه خانواده و فرزندآوری
مشکل اصلی فکری و اندیشه ای است.
مشکل بعدی سبک زندگی غربی است.
وگرنه انسان ها همان انسان های گذشته است و با همان طرفیت این خود ما هستیم که با تحت تاثیر اندیشه های نادرست، انتخاب بد می کنیم.
اول اینکه ۹۰٪ جوانان که از دواج می کنند یا هدف ازدواج و زندگی شان را نمی دانند و یا هدف اشتباهی بر می گزینند.
دوم اینکه جوانان عزیز همه مسئولیت گریز هستند نمی خواهند مسئولیت زندگی خانوادگی و تربیت فرزند را بپذیرند.
سوم اینکه رسانه ها به جای زندگی واقعی آرامش بخش و سعادتمند ، زندگی مصرف گرایی را ترویج می کنند که ناخودآگاه همه ما تحت تاثیر رسانه ها قرار گرفته و فکر می کنیم باید هر آنچه که رسانه ها ترویج می کنند باید داشته باشیم و مدل زندگی ما نیز باید همانند تبلیغات های رسانه ای باشد.
چهارم بیش از سه هزار شبکه ماهواره و هزاران شبکه اجتماعی تاثیر گزار برای زنان و فرزندان ما خط و مشی زندگی حیوانی و مصرف گرایی و لذت گرای می دهد.
در حال اگر خانواده ها
از بدو تاسیس و تشکیل هدف زندگی زناشویی شان دینی باشد.
جوانان عزیز ما مسیولیت پذیر باشند.
از سبک زندگی ما معقولانه و هدفمند باشد
عالم و آگاه و بصیر باشیم تحت تاثیر رسانه ها قرار نگیریم.
و به جای هدف لذت گرای و راحت طلبی، خودشناسی داشته باشیم و کمالگرایی و کمال خواهی را هدف قرار دهیم. و برای رسیدن به آن تلاش کنیم
زندگی خانوادگی ما معنی دیگری پیدا میکند آن وقت
۱. زود ازدواج می کنیم
۲. ازدواج ها را کم هزینه و بدون رقابت برگزار می کنیم
۳. به جای نگهداری حیوانات، فرزندان بیشتر می آوریم و از وجود فرزندان زیاد لذت می بریم و فرزندان را ذخیره دنیا و آخرت خویش می دانیم.
۴. هدف کلان زندگی ما میشود رسیدن به کمال حقیقی و هدف میانه می شود تربیت فرزندان صالح و هدف ابتدایی می شود رسیدن به آرامش جسمی و روانی و روحی.