در حوزه خانواده و فرزندآوری مشکل اصلی فکری و اندیشه ای است. مشکل بعدی سبک زندگی غربی است. وگرنه انسان ها همان انسان های گذشته است و با همان طرفیت این خود ما هستیم که با تحت تاثیر اندیشه های نادرست، انتخاب بد می کنیم. اول اینکه ۹۰٪ جوانان که از دواج می کنند یا هدف ازدواج و زندگی شان را نمی دانند و یا هدف اشتباهی بر می گزینند. دوم اینکه جوانان عزیز همه مسئولیت گریز هستند نمی خواهند مسئولیت زندگی خانوادگی و تربیت فرزند را بپذیرند. سوم اینکه رسانه ها به جای زندگی واقعی آرامش بخش و سعادتمند ، زندگی مصرف گرایی را ترویج می کنند که ناخودآگاه همه ما تحت تاثیر رسانه ها قرار گرفته و فکر می کنیم باید هر آنچه که رسانه ها ترویج می کنند باید داشته باشیم و مدل زندگی ما نیز باید همانند تبلیغات های رسانه ای باشد. چهارم بیش از سه هزار شبکه ماهواره و هزاران شبکه اجتماعی تاثیر گزار برای زنان و فرزندان ما خط و مشی زندگی حیوانی و مصرف گرایی و لذت گرای می دهد. در حال اگر خانواده ها از بدو تاسیس و تشکیل هدف زندگی زناشویی شان دینی باشد. جوانان عزیز ما مسیولیت پذیر باشند. از سبک زندگی ما معقولانه و هدفمند باشد عالم و آگاه و بصیر باشیم تحت تاثیر رسانه ها قرار نگیریم. و به جای هدف لذت گرای و راحت طلبی، خودشناسی داشته باشیم و کمالگرایی و کمال خواهی را هدف قرار دهیم. و برای رسیدن به آن تلاش کنیم زندگی خانوادگی ما معنی دیگری پیدا می‌‌کند آن وقت ۱. زود ازدواج می کنیم ۲. ازدواج ها را کم هزینه و بدون رقابت برگزار می کنیم ۳. به جای نگهداری حیوانات، فرزندان بیشتر می آوریم و از وجود فرزندان زیاد لذت می بریم و فرزندان را ذخیره دنیا و آخرت خویش می دانیم. ۴. هدف کلان زندگی ما می‌شود رسیدن به کمال حقیقی و هدف میانه می شود تربیت فرزندان صالح و هدف ابتدایی می شود رسیدن به آرامش جسمی و روانی و روحی.