🔻شخصی‌زدایی از یک مضمون شخصی از نقطۀ شروع تا یک جایی، مسیر نوشتن جستار روایی و داستان یکی است. شاید تفاوت‌های کوچکی وجود داشته باشد اما لازمۀ هر دو این است که شما خود را به عنوان یک داستان‌نویس بشناسید. داستان‌نویس شدن کار سختی نیست اما شغل دشواری است؛ باعث می‌شود در زندگی کمتر از چیزی جا بخورید و صبورتر باشید و اگر الان حس می‌کنید از این خصوصیت دورید، باید روی این ویژگیتان کار کنید. شما امروز وارد پروسۀ نوشتن چیزی می‌شوید که شاید یکی دو سال زمان ببرد؛ یعنی فرآیندی است مبتنی بر صبر. وقتی جرقۀ نوشتن چیزی در ذهنتان زده می‌شود، هر چه بیشتر صبر کنید، آن را واضح‌تر می‌بینید، در شما بیشتر ته‌نشین می‌شود و جامع‌الاطراف‌تر می‌توانید به آن نگاه کنید. فرض کنید با کسی دعوایتان شده و کلی چیز بهم می‌گویید. از دعوا که دور می‌شوید، مرتب خودخوری می‌کنید کاش این را هم می‌گفتم، کاش آن را هم می‌گفتم. این «کاش» برای همۀ مشاغل دنیا یک گزینۀ روی میز است به جز نویسندگی! چون وقتی متن‌تان تمام می‌شود، هر آنچه گفتنی بود باید در متن‌تان می‌آمد. 🔺برشی از کارگاه «جستارشخصی» استاد رامبد خانلری مدرسه اسلامی هنر #یک_قدم_جلوتر... @isoapr