⁦✍️⁩دکتر ابوالفضل ساجدی 🔷غفلت از واقعيات متمايز آموزش دينی يكي از آسيب‎هايي كه مي‎تواند دامن آموزش ديني را آلوده سازد، كاستي در فهم چيستي آموزش ديني و يكسان‎انگاري آن با آموزش غير ديني است. هر گاه از آموزش ديني سخن مي‎رود، ابتدا ممكن است چنين به نظر آيد كه آموزش‎هاي ديني و غير ديني از وضعيت به طور كامل مساوي و اصول واحد آموزشي برخوردارند. آيا مي‎توان بر همسان‎انگاري اين دو فتوا داد؟ پاسخ منفي است، چرا كه آموزش‎هاي ديني به دليل ويژگي‎هاي خاص محتواي آموزشي و وجوه تمايز آن از ساير دروس (رياضي، فيزيك، بيولوژي و ...) اقتضاءات ويژه‎اي دارد؛ در نتيجه افزون بر لزوم رعايت اصول علمي آموزش‎هاي غير ديني، رعايت اصول ديگري نيز ضروري است. برخي از خصائص تعليم دين عبارتند از: اختلاط با اهداف تربيتي، اصطكاك با تعصب‌هاي قومي، عقايد خرافي و زياده‎طلبي‎هاي مادي و دنيوي سلطه جويان، مقابله با موج گسترده دين‎گريزي دوران رنسانس و مدرنيسم غرب، و شنا در مقابل حركت موج. توجه به اين ويژگي‎ها رعايت اصول خاصي را براي آموزش موفق ديني مي‎طلبد.