. ♻️ از سفره علی تا سفره معاویه احنف بن قیس می‌گوید: روزی به دربار معاویه رفتم، وقت نهار آن قدر طعام گرم، سرد، ترش و شیرین پیش من آوردند که تعجّب کردم. آنگاه طعام دیگری آوردند که آنرا نشناختم. پرسیدم: این چه طعامی است؟ معاویه جواب داد: این طعام از روده‌های مرغابی تهیه شده، آن را با مغز گوسفند آمیخته و با روغن پسته سرخ کرده و شکر نِیشکر در آن ریخته‌اند. احنف بن قیس می‌گوید: در اینجا بی اختیار گریه‌ام گرفت و گریستم. معاویه با شگفتی پرسید: علّت گریه‌ات چیست؟ گفتم: به یاد علی بن ابیطالب علیه السلام افتادم، روزی در خانه او بودم، وقت طعام رسید. فرمود میهمان من باش. آنگاه سفره‌ای مُهر و مُوم شده آوردند. گفتم: در این سفره چیست؟ فرمود: آرد جو «سویق شعیر» گفتم: آیا می‌ترسید از آن بردارند یا نمی‌خواهید کسی از آن بخورد؟ فرمود: نه، هیچ کدام از اینها نیست، بلکه می‌ترسم حسن و حسین بر آن روغن حیوانی یا روغن زیتون بریزند. گفتم: یا امیرالمؤمنین مگر این کار حرام است؟ حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: لا وَ لکِنْ یجِبُ عَلی اَئِمَّةِ الْحَقِّ اَنْ یقَدِّرُوا اَنْفُسَهُمْ بِضَعْفَةِ النَّاسِ لِئَلاَّ یطْغِی الفَقیرَ فَقْرُهُ (نه، بلکه بر امامان حق لازم است در طعام مانند مردمان عاجز و ضعیف باشند تا فقر باعث طغیان فقرا نگردد). هر وقت فقر به آنها فشار آورد بگویند: بر ما چه باک، سفره امیرالمؤمنین نیز مانند ماست. معاویه گفت: ای احنف مردی را یاد کردی که فضیلت او قابل انکار نیست. (اصل الشّیعه و اصُولُها ص ۶۵) 🔹 آیا خانه‌های مجلل، وسایل نقلیه چند ده میلیاردی، لباس‌های فاخر و مارک‌دار، حقوق‌های نجومی، عروسی‌ها و مجالس میهمانی رنگارنگ مصداق این شکل از حکمرانی امیرالمؤمنین است؟! 🔺برای دیدن یادداشت‌های حمید رسایی عضو کانال شوید🔻 Rubika.ir/rasaee eitaa.com/rasaee T.me/www_rasaee_ir twitter.com/hamidrasaee