. 💢💢💢❗️درس‌های مذاکرات تسلیحاتی جنگ سرد برای برجام 🔻گزارش 🔹 نشنال‌اینترست در یادداشتی در پی پاسخ به این پرسش برآمده که آیا آمریکا تا پیش از تغییر سیاست‌های منطقه‌ای ایران نباید به برجام بپیوندد یا راهی وجود دارد که در ازای توافق هسته‌ای، تهران را وادار به تغییر رفتار منطقه‌ای کند. 🔸 در این یادداشت آمده است تجربه مذاکرات کنترل تسلیحات هسته‌ای آمریکا و شوروی نشان می‌دهد که آمریکا در مقطعی با تفکیک میان این موضوع با مداخله‌گری شوروی و متحدانش در جهان سوم تصمیم گرفت به توسعه برنامه هسته‌ای این کشور پایان دهد. 🔸 مداخله شوروی در ویتنام، جنگ اعراب و رژیم صهیونیستی، کوبا، آنگولا و شاخ آفریقا همگی در دوره‌ای بود که مذاکرات سالت 1 و 2 در جریان بود. اما با حمله شوروی به افغانستان، کارتر از تصویب سالت 2 در سنا جلوگیری کرد. 🔸 سپس گورباچف تصمیم گرفت به سیاست‌های مداخله‌گرایانه شوروی پایان داده و در مسیر اصلاحات گام بردارد. این تصور که ایران نیز تحت فشار چنین خواهد کرد، آمریکا را در دوره ترامپ به خروج از برجام و در دوره بایدن به تداوم تحریم‌های غیرهسته‌ای سوق داده است ولی شبیه‌دانستن این دو خطاست. زیرا: 1️⃣ گورباچف می‌توانست تحت فشار، هم‌چنان سیاست‌های مداخله‌جویانه شوروی را ادامه دهد، ولی جاه‌طلبی او برای احیای اتحاد جماهیر شوروی در آینده، او را به تاکتیک توقف این سیاست‌ها برای جذب سرمایه خارجی سوق داد. 2️⃣ در آن زمان، چین مانند اکنون کشوری ثروتمند نبود که به رقبای آمریکا کمک کند. 3️⃣ تهران در موقعیت ژئوپلتیک منطقه‌ای خاصی قرار دارد که با کمک همسایگانش توانسته تأثیر تحریم‌ها را کاهش دهد. 4️⃣ موقعیت ضعیف آمریکا در غرب آسیا، دلیلی برای تغییر سیاست‌های منطقه‌ای، پیش روی ایران قرار نمی‌دهد. ✅ به نظر می‌رسد پافشاری کلامی و عملی ایران در پیشبرد برنامه‌های منطقه‌ای و موشکی‌، نخبگان آمریکایی را به این نتیجه می‌رساند که دستکم برای کنترل برنامه هسته‌ای، احیای هر چه سریعتر برجام را در دستور کار قرار دهند. .