صبر راهبردی در طول یک دهه باعث شد اسراییل بدون ترس، برای مقابله با مخاطرات امنیتی خود تلاش کند. تحلیل خطرناکی که مدعی‌ست "برجام بین امریکا و اسراییل فاصله می‌اندازد" بدون توجه به اینکه آیا کشتار ۴۰هزار نفر در غزه، شکاف قابل توجهی بین امریکا و اسراییل انداخته است که برجام توان ایجاد شکاف داشته‌باشد و یا تحلیل در باب اینکه "اسراییل در نزاع با ایران بدنبال جنگ تمامعیار است" همه از پیشفرض غلط ناشی میشود.
این در حالیست که اسراییل حتی در برابر حزب‌الله خواهان جنگ تمامعیار نبود و با هدف گرفتن فرماندهان ارشد از طریق توان اطلاعاتی گزینه بدیل را ارائه داد. از اینرو جنگ فرسایش را مفیدتر از جنگ تمامعیار میداند؛ زیرا با توان اطلاعاتی در حال وارد آوردن ضربه کاری و ترور فرماندهان ارشد میباشد بدون اینکه جامعه اسراییل درگیر بحران جنگ تمامعیار شود. با توجه به تمرکز اسراییل در امر اطلاعاتی دیگر فرسایشی شدن جنگ به ضرر اسراییل نیست.
تحلیلی که با پیش گرفتن خطر تله‌تنش، "صبر راهبردی" را تجویز میکنند در طول دهه اخیر ایران را وارد فرسایش امنیتی کرده‌است؛ فرسایشی که از ترور سردار اله‌دادی در پاییز ۱۳۹۳ آغاز شد. به همین دلیل گرچه پاسخ امنیتی و نظامی اسراییل به حمله احتمالی ایران محتمل خواهد بود؛ ولی این تحلیل که انجام ترور در تهران برای ورود ایران به "تله‌تنش" است غلط میباشد. بلکه این ترور برآیند اشتباه محاسباتی اسراییل پس از تغییر دولت در تهران است؛ زیرا بلند شدن صدای "صبر راهبردی" در تهران ایجادکننده حریم امن برای ترورهای بعدی‌ست.
✅@Seidnima70