خطّ ِ امان سر بر سَریر جانان ، تا بی کران توان زد پا در ره ِ وصالش ، تا مَحو ِجان توان زد درجانب وفایش ، سرزنده باش وخندان در راه ِ سر فرازی ، رَطل ِ گران توان زد گر در ره وصالش ، سامان دهی توجان را نور از سُرادق جان ، تا کهکشان توان زد از این زمین خاکی ، گر دل کنی به پاکی پرواز در شعاع اَش ، تا آسمان توان زد گام در پی ِ وصالش ، بی ادعا و خالی چون باور ِشهیدان ، بی امتحان توان زد چون روح ِسبز زاران ، چون جان ِسردِ باران بانگ ِ مَتی تَرانا ، در هر مکان توان زد با او درهر سحرگاه ، چون آفتاب ِ صحرا نورِ هَدایتش را ، درخود نشان توان زد بر دامن ِ وصالش ، بر عشق بی مثالش بر جلوهِ ی ِجمالش ، خط ِ امان توان زد اللّهُمَ عَجّل لِولیکَ الفَرج والعافیه والنصر ✍سید محمود سید موسوی #امام_زمان