‍ اگر از من بپرسند انقلاب اسلامی بهمن ۵۷ چه می‌خواست؟ می‌گویم این عکس! اگر بگویند آرمان‌های امام روح‌الله چه بود؟ می‌گویم همین عکس! اگر بگویند صاحبان انقلاب اسلامی چه کسانی بودند؟ اگر بگویند جمهوری اسلامی در منظر امام چه بود؟ می‌گویم همین عکس! این عکس، این عکس با شکوه همانیست که من برای توصیفش کلمه‌ای ندارم. جز آنکه دعوتتان کنم به گوشه‌گوشه‌اش زل بزنید! امام، آن پیامبر مبعوث شده قرن بیستم، آن "منجی" قبل از موعود که باور ظهور را دوباره زنده می‌کرد! آن "رهاننده" که ملتی برایش کفش‌ها، کلاه‌ها، تن‌ها و جان‌ها را از بند وابستگی رها می‌کرد! آن مرد که تجلی "و نفخ‌ فی‌الروح" خدا بود و آمده بود با روح کلماتش بر "ما" بدمد! "ما" این عکس، ماییم و امام روح‌الله ما و انقلابِ ما، این همنشینی باشکوه، این حجم از رهایی. من هیچ تصویری را نمی‌شناسم بیشتر از این شبیه امام  باشد! امام ما امام ندیده‌ها اینجاست. در تلاقی مسیر نگاه‌هایمان در نقطه کانونی این عکس! ما این امام را دوست داریم "ما" حتی ما امام ندیده‌ها..