من در دانشگاهی هستم که نه بسیج داره نه نهاد رهبری و انجام هرگونه کار سیاسی هم برخورد حراست رو در پی داره دانشگاه خواهران که همه محجبه هستن و اکثراً مذهبی های عادی بی مطالعه هستن که دین رو از سیاست جدا میدونن؛کاری که من در ابتدا کردم این بود که مطالب خوب کانال ها به خصوص جهاد علمی فوروارد کردم در گروه های دانشگاه میدونی چون بعضیا مستضعف دینی اند اطلاعات بهشون درست نرسیده و اگه ما مطلبی برای تبیین داریم و می‌تونیم کمک کنیم و نکنیم میگن اون دنیا این افراد، به ما میگن چرا نگفتی بهمون؟ اگه می گفتی شاید من هدایت می شدم... اینجا دیگه تکلیف اینه که به یه شکل درستی که بهش برنخوره و بتونه پیگیری کنه، مطلب ر‌و بهش برسونی. بقیه اش با خودشه که بخواد دنبال درستی بره، یا نه. یا ما سه تا انقلابی هستیم تو کلاس با اونا سر یک ساعتی هماهنگ میکردم با یک کلیپی بحث مینداختیم تو گروه و سه تایی میشدیم پاسخ به شبهات بروبچ و همکلاسی ها(این از جنگ رسانه ایمون) (در حوزه میدانی) حالا در قسمت میدانی وقتی کلاس خالی بود و کسی نبود با صورت ماسک زده رو صندلی ها برگه های کوچیک تبلیغ کانال جهاد علمی پخش کردیم که حتی اگر عده کمی کانال رو دنبال کنن به بهونه صرفاً افزایش علم( از نظر علمی تو دانشگاه رقابت زیاده) یکم اطلاعات دیگه اشونم بالا بره کار میدانی دیگه این بود با یکسری اساتید پایه صحبت کردیم همایش های مهدویت گذاشتن و راجب جهاد تبیین و چه کنیم ظهور نزدیک بشه این روزا و شبهات حرف زدن و جدیدا هم با یکی از اساتید صحبت کردیم که کرسی آزاد اندیشی راه بندازه راستش نمیدونیم با توجه به ساختار دانشگاهمون به نتیجه میرسه یا نه ولی تلاشمونو داریم میکنیم. به جز اون تو نمازخونه بعد نماز که میشینن درمورد همه چی صحبت میکنن ما هم یکم روشنگری میکنیم دوستانه و مباحثه و ... تو یکسری کلاس ها هم موقع کنفرانس هنرمندانه یکسری بحث ها رو ربط میدیم به درس و جهاد تبیین میکنیم(البته ما علوم انسانی هستیم باز راحتتره این ربط دادنه😉) https://eitaa.com/joinchat/3465478330C389f05dada