چند کلام حرف خودمانی به زبان عامیانه : به نظرم درصد زیادی از مردم تهران صبح با اخبار منتشر شده در رسانه ها و نگاه کردن کانال های مجازی فهمیدند مثلاً اسراییل به تهران حمله کرده... دیگران هم احتمالاً خانه شان نزدیک پدافند هوایی بوده که صداهای بلند اذیت شان کرده است. اسراییل خواسته یکم از آبروی رفته اش کم بشود و بگوید مثلاً پاسخ داده اما از ترس واکنش ایران بسیار سطحی و صرفا با هدف از کار انداختن پدافند هوایی کشور عمل کرده و دلخوش به هارت و پورت در فضای رسانه ای و بزرگنمایی حمله است... حالا چه باید کرد : 1. همین قدر که رژیم منحوس، جسارت کرده، قطعا خودش و شریکانش تنبیه مجدد خواهند شد. شک نکنید. بالاخص که فکر کرده با زدن سامانه های پدافندی، می تواند شرایط را برای تهدیدات بعدی فراهم تر کند. اما باید کشور این خطای محاسباتی را به او بفهماند که دست از پا درازتر نکند. عزیزان، اگر ایران پاسخ بدهد، احتمال دارد اسراییل دوباره پاسخ بدهد، اما اگر پاسخ ندهد قطعا در کارزاری دیگر جسورانه تر عمل خواهد کرد. 2. مردم مراقب باشند در جنگ رسانه ای گول نخورند. همین که فرماندهان رژیم با ترس و اضطرابی وصف ناشدنی (تصاویرشان را ببینید) در پناهگاه دارند دنبال یک عکس یا یک فیلم می گردند که به نام حمله به ایران استفاده کنند را مقایسه کنید با اقتدار رهبر انقلاب در جمعه نصر و حضور شگفت انگیز مردم در آن کارزار ... تبیین کنید حالا که در جنگ سخت پیروز میدانیم، در جنگ رسانه ای اسیر نشویم . پی نوشت : یک مقایسه دم دستی حمله ایران و حمله رژیم صهیونسیتی را در فیلم ببینید. (صدا مربوط به فیلم سمت راست است)