💠 چرا وزارت امور خارجه نمی تواند تنها سیاستگذار و مجری سیاست خارجی باشد؟! ِ 🔷 مقام معظم رهبری در سخنرانی 12 اردیبهشت 1400 ، به این امر اشاره داشتند که چهارچوب سیاست خارجی کشور در نهادهای بالادستی مانند شورای عالی امنیت ملی تدوین می گردد و وزارت امورخارجه به عنوان نهادی تصمیم ساز در این حوزه مطرح است و مسیر حرکت سیاست خارجی تنها در این وزارت خانه طرح نمی گردد. در ادامه به صورت مختصر به تبیین چرایی این امر می پردازیم. 🔹 صحنه روابط بین الملل، صحنه رقابت و حتی تضاد بر سر منافع است و از دیدگاه صاحب نظران، قدرت(نرم، سخت و ...) و نحوه بازیگری طرف ها در این صحنه مشخص می کند که این منافع نصیب چه کسی می شود. 🔸 در همه کشورها از جمله جمهوری اسلامی ایران، قدرت در سطح حاکمیت تکثیر شده است از این رو برای دریافت نتیجه مطلوب در صحنه روابط بین المل نیز باید هریک از این منشاهای قدرت نقش خود را در قالب یک طرح کلی که در بالاترین سطح حاکمیت تدوین می شود؛ بازی کنند. 🔹 در جمهوری اسلامی ایران، سپاه، وزارت امورخارجه، بنگاه های اقتصادی، ظرفیت های مردمی و ... از جمله مراکز تجمع قدرت هستند. بنابراین اقدام متناسب و هماهنگ آنها در نهایت می تواند در رسیدن کشور به منافع خود کارساز باشد. 🔸 دیپلماسی به عنوان یکی از مهم ترین برون دادهای وزارت امور خارجه به عنوان بخشی از مهره های بازی در صحنه بین الملل است و البته نه تمام آن. از این رو به دلایل منطقی هم نمی توان تمامی بار سیاستگذاری و اجرای سیاست خارجی را به این نهاد واگذار کرد. به عنوان مثال نمی توان به منافع منطقه ای جمهوری اسلامی ایران دست یافت، مگر اینکه در میدان نبرد با گروه های تکفیری و قدرت های سهم خواه حاضر در منطقه، دست بالا را داشته باشیم. #هادی_ساعد @GameTamadonSaz با #گام_تمدن_ساز همراه شوید: 🆔 http://eitaa.com/joinchat/3828416606C1403491f83