💠 بر اساس تربیت وحیانی، برای همراه کردن مردم نباید از تلقین و تشویق استفاده کرد... کسانی که هدفی دارند و ارزش و بلندی هدفشان را می‌فهمند، حتی اگر سخت باشد می‌آیند. اما کسانی که همین‌طور می‌خواهند یک راهی را بروند، به محض اینکه می‌بینند سخت شد، می‌گویند: همین‌جا می‌نشینم... حکومت اولیا جز با عبودیت نمی‌شود و عبودیت جز با قیام به قسط نمی‌شود. عبودیت، هدفی نیست که مثلاً با تشویق و تلقین و مانند این ها رخ دهد. اگر کسی با تشویق و تلقین عبد شود، عبد نیست؛ احمقی است که در این راه ایستاده و ادای عبد را درمی‌آورد... قیام به قسط جز با تربیت وحیانی میسر نمی‌شود. برای رسیدن به قیام به قسط، با حیله و فریب نمی‌توانیم جلو برویم که آدم‌ها را به نحوی کلاه سرشان بگذاریم و همراه کنیم. تاریخ پر است از آدم‌هایی که از حماقتشان استفاده شده، کلاه سرشان گذاشته‌اند و همراه شده‌اند؛ اما بارشان که جابه جا شد، دور انداخته شدند. در طول تاریخ، آدم‌های زرنگ خیلی ها را با سوء استفاده از حماقتشان به کار گرفته‌اند و بار خودشان را برده اند؛ ولی با تطمیع و اینکه پولی به کسی بدهی یا وعدۀ مقام بدهی، یا با شعار دادن نمی‌شود و نمی‌توانیم به آن مقصدی که انبیای الهی داشته اند، برسیم. آیت الله هادی زاده (مدرس خارج فقه التربیّة) 📌 جهانِ پساکرونا 👇 🌐 @jahanepasakorona