با وجود نازنین سید حسن نصرالله، ذهن و دلم فرصت پیدا نمی کرد به سوی دیگری برود، ولی بعد از شهادت او، فهمیدم که با ذره ذره وجودم، عاشق سیدهاشم صفی الدین هستم، خدایا نمی دانم چرا زار نمی زنم، چرا بلند بلند گریه نمی‌کنم، اشکی از من جاری نمی‌شود، شاید در بهت‌ام، شاید چون در میانه جنگ نفس به نفس و تن به تن با تمام جبهه کفر و جنود شیطان، زمان عزاداری نباشد؛ گریه‌ها و دلتنگی‌ها بماند برای بعد از شادی‌های فتح قدس. جواد جلالی @jalali133