🍃⭐️🍃⭐️🍃⭐️🍃 اینکه طبیعت چه بلایی سرش میاد و روح و فطرت ما بماند، ببینید چقدر بحث در حاشیه یک ابزاری مثل ظرف یکبار مصرف وجود داره. قدیمی ها میگفتن فلانی ظرف چینی گل سرخی عروسیش رو اورده بود، چه زنیییه! هنوز ظرف هاش رو نگه داشته بود; نه اینجور نبود که استفاده نکنن چون زیاد نداشتن دار و ندارشون همون بود. از ظرف هاتون و دارایی هاتونن برای خودتون استفاده کنید انقدر نگه ندارید برای مهمون، خودتون هم بهره اش رو ببرین. یا قدیمی ترها برای کادو بردن به جای انواع و اقسام کاغذ کادوها از بقچه استفاده می کردن. این بقچه می تونست دستمال ابریشمی باشه یا ترمه یا هر پارچه گلدوزی با دست. الان هم همه این امکانات هست تازه ابزار بیشتر شده ولی ابراز محبت به سبک دیگه شده. بعضیها توی يه نايلون میذارن میگن ببخشید مغازه ها بسته بودن کاغذ کادو نداشتیم. خب وقتی کسی وقت میذاره برای یه هدیه دادن این یعنی برنامه ریزی برای محبت کردنش هم داره و ادب و آداب براش يه جایگاهی داره. درِسته که جامعه بزرگ شده، جمعیت زیاد شده و یه سری چیزها اجتناب ناپذیر هست ولی این رو باید به خاطر داشته باشیم که درگیر شکل ظاهری نشیم، خیلی کارها رو اگه به شکل قدیمیش انجام بدیم درگیریِ کمتری ایجاد میشه. الان ما انقدر درگیر شکل ظاهری مسائل شدیم که از اون کار چی بوده! مثلا من مهمونی میرم به خاطر انجام صله ارحام؛ دارم میرم دل یک شیعه رو شاد کنم، دارم میرم قصه و غصه یک مومن رو حل کنم! اینطوری باشه دیگه به این فکر نمی کنی که بریم فقط خوش باشیم، دعوتم کرده، دعوتش می کنم! ببینیم فلانی که هر دفعه یه تیپی می زده این دفعه چه تیپی زده حالش رو بگیرم یا اون دفعه موهام رو این رنگی کردم همه تعریف کردن، حالا یه رنگ دیگه بکنم که همه خوششون بیاد. می خواد مهر تایید از همه بگیره! همه چیز فرق کرده. @jalasaaat ارسال مطلب ✅ کپی ⛔