مأموریت مأموریت اولیه یک تیرانداز در جنگ حمایت از عملیاتهای جنگی با پرتاب آتش دوربرد در اهداف انتخابی است. با این امر، تیرانداز تلفاتی در بین لشکریان دشمن ایجاد می کند، حرکت دشمن را کند کرده، سربازان دشمن را به وحشت انداخته، روحیه آنها را تضعیف می کند و باعث آشفتگی در عملیات آنان می شود. مأموریت ثانویه تیرانداز گردآوری و گزارش اخبار میدان جنگ است. الف- یک تیرانداز تعلیم دیده، همراه با دقت ذاتی در هدف گیری و مهمات، یک سلاح حمایتی چند کاربرده در دسترس فرمانده پیاده نظام است. اهمیت تیرانداز را نمی توان صرفاً با تعداد تلفاتی که بر دشمن تحمیل می کند اندازه گرفت. درک وجود تیرانداز در عوامل لشکر دشمن وحشت القا می کند و بر تصمیمات و فعالیتهای آنان تأثیر می گذارد. یک تیرانداز قدرت آتش واحد نظامی را بالا می برد و ابزار متنوع برای انهدام و مزاحمت دشمن را افزایش می دهد. تیرانداز چه تشکل یافته باشد یا وابسته، برای واحد نظامی آتش حمایتی بیشتر برای دشمن فراهم خواهد آورد. نقش تیرانداز از آن جهت بی نظیر است که دستاویزهای صرفی دارد که با آنها واحد نظامی می تواند به اهداف نقطه ای در فواصلی فرای دامنه مؤثر تفنگ M16حمله کند. این نقش بسیار چشمگیر می شود زمانی که هدف سنگربندی شده یا در بین شهروندان قرار گرفته است یا در طول مأموریتهایی که قصد کنترل شورش است آتش سلاحهای خودکار در چنین عملیاتهایی می تواند باعث زخمی یا کشته شدن غیر نظامیان شود. ب- تیراندازان در تمام سطوح جنگ بکار گرفته می شوند. این سطوح جنگهای تدافعی و تهاجمی متعارف را در بر می گیرند که در آن آتش دقیق در دامنه های دوربرد پرتاب می شود. همچنین شامل کشتی های جنگی، کمین ها، عملیاتهای مقابله با تیرانداز، عوامل بررسی مقدم، عملیاتهای نظامی در مناطق شهری، و عملباتهای عقب نشینی می شوند که در آن تیراندازان بخشی از نیروهای باقیمانده در برخورد یا بعنوان نیروهای عقب مانده هستند.