»»» آیه ی روز : قُلِ اللَّهُمَّ مَالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَن تَشَاءُ وَتَنزِعُ الْمُلْكَ مِمَّن تَشَاءُ وَتُعِزُّ مَن تَشَاءُ وَتُذِلُّ مَن تَشَاءُ بِيَدِكَ الْخَيْرُ إِنَّكَ عَلَىَ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ آل عمران-26 بگو: «بارالها! مالک حکومتها تویی؛ به هر کس بخواهی، حکومت می‌بخشی؛ و از هر کس بخواهی، حکومت را می‌گیری؛ هر کس را بخواهی، عزت می‌دهی؛ و هر که را بخواهی خوار می‌کنی. تمام خوبیها به دست توست؛ تو بر هر چیزی قادری. ****** نکته ها: در تفاسیر مى خوانیم كه پیامبر اسلام صلى الله علیه وآله پس از آنكه مكّه را فتح نمود، وعده ى فتح ایران وروم را به مسلمانان داد. در آن موقع منافقان با تعجّب به یكدیگر نگاه مى كردند كه این آیه نازل شد. گروهى از مفسّران، نزول آیه را در موقع حفر خندق دانسته اند. آن زمان كه پیامبرصلى الله علیه وآله كلنگ را بر سنگ زد واز آن جرقه اى برخاست، فرمود: من در این جرقه ها فتح كاخ هاى مدائن ویمن را از جبرئیل دریافت كردم. منافقان با شنیدن این سخن، لبخند تمسخر مى زدند كه این آیه نازل شد. آنچه در این آیه در مورد اعطاى عزّت و ذلّت از جانب خداوند آمده، طبق قوانین و سنّت اوست وبدون جهت ودلیل خداوند كسى را عزّت نمى بخشد ویا ذلیل نمى سازد. مثلاً در روایات مى خوانیم: هر كس براى خداوند تواضع و فروتنى كند، خداوند او را عزیز مى كند وهر كس تكبّر نماید، خدا او را ذلیل مى گرداند.[30] بنابراین عزّت و ذلّت از خداست، ولى ایجاد زمینه هاى آن به دست خود ماست. 30) بحار، ج 16، ص 265. ***** پیام ها: - مالك واقعى تمامى حكومت ها خداست. مُلك براى غیر خدا، موقّتى و محدود است. «مالك الملك» - اكنون كه مالك اوست پس دیگران امانتدارى بیش نیستند و باید طبق رضاى مالك اصلى عمل كنند. «مالك الملك» - اگر انسان مالك مُلك نیست چرا از داشتن آن مغرور و با از دست دادنش مأیوس شود! «مالك الملك» - خداوند به هر كس كه شایسته و لایق باشد، حكومت مى دهد. همان گونه كه به سلیمان، یوسف، طالوت و ذوالقرنین عطا نمود. «تؤتى الملك من تشاء» - حكومت و حاكمیّت، دلبستگى آور است. «نزع» به معناى كندن است و نشانه یك نوع دلبستگى است. - عزّت و ذلّت به دست خداست، از دیگران توقّع عزّت نداشته باشیم.[31] «تعزّ من تشاء و تذلّ من تشاء» - توحید در دعا و عبادت یك ضرورت است.[32] «بیدك الخیر» - آنچه از اوست، چه دادن ها وگرفتن ها، همه خیر است، گرچه در قضاوت هاى عجولانه ى ما فلسفه ى آن را ندانیم. «بیدك الخیر» - سرچشمه ى بدى ها عجز و ناتوانى است. از كسى كه بر هر كارى قدرت دارد چیزى جز خیر سر نمى زند. «بیدك الخیر انك على كل شى ء قدیر» 31) قرآن از كسانى كه از غیر خدا عزّت مى خواهند به شدّت انتقاد كرده و مى فرماید: «أیبتغون عندهم العزّة فانّ العزّة للّه جمیعاً» نساء، 139. 32) در مناجات شعبانیه مى خوانیم: «الهى بیدك لابید غیرك زیادتى و نقصى». ****** @Jameeyemahdavi313