🔰حصارکشیبه سبک اصحاب علوم پزشکی
دانشکده علوم پزشکی دانشگاه تهران: دانشکدهای در دوردست!
📌ترکیبی از حصار فیزیکی(کمتر از دو سال است که ورود از کلیهی درب های نیمهی شمالی دانشگاه تهران برای کلیهی دانشجویان غیرپزشکی ممنوع است!)، حصار حسی (جانمایی مجزا، دارای فاصله و دید محدود از دور و عدم دسترسی)؛ و حتی حصار انفورماتیک (مثلا سامانهی تغذیه دانشکدهی پزشکی دانشگاه تهران نیز جدا از سامانهی تغذیهی مرکزی دانشگاه تهران تعریف شده!)
این گونه حصارکشی های فضای پزشکی، تنها ناشی از برتری جویی و انحصار طلبی نیست بلکه علاوه بر آن، کسانی در این حوزه به دنبال حوزهی امنی میگردند برای مثلا زمانیکه برای اولین بار دارویی خاص را بر زنان باردار ایرانی آزمایش کردند و نتایجش را جهت بررسی و اصلاح به لابراتوارهای کشور مبدا فرستادند، حریم امنشان حفظ شده و اخلاق عدم پاسخگویی را جایگزین اخلاق حرفهای نمایند؛ و یا اگر نورچشمیها و آقازادگانی فاقد حداقلهای علمی پذیرفته شدند، عوامزادگان دسترسی ارتباط و اعتراض نداشته باشند.
درحالیکه بخش عمدهی بار علم پزشکی بر شانههای علوم فنی و مهندسی و به ویژه مهندسی پزشکیست، تسلط تفکر پزشکی و تصمیمگیری برای جسم و جان انسانها در هالهای از ابهام فرو مانده و مجموعهی پزشکی به ستادی خودمحور به موازات قانون تبدیل شدهاست و میکوشد از ورود دیگر علوم و دیگر دانشمندان و نیز جامعه به این حیطهی مرتبط ممانعت صورت گیرد و چارهی آن را در حصارکشیهای واقعی و یا ناملموس جستجو میکند.
✍دانشپژوه دکتری دانشگاه تهران
#این_بار_فرق_میکند😉