بسم الله.🌱 یک هفته قبل، از سوژه هایی گفتیم که اطراف هر یک از ما وجود دارد. حالا آمدیم و شما فردی یافتید که کار ارزشمندی را به خوبی انجام داده، یا در شکل گیری اتفاق بزرگی اندک نقشی داشته. شرایطش را هم داشتید که با او مصاحبه بگیرید. 🌀 آنوقت ممکن است با وجود هزار کاری که بر سرِ مبارکتان ریخته با خود فکر کنید چرا باید ثبت چنین روایتی برایم اولویت باشد. 👈دقیقا همین جاست که می رسیم به بحث ضرورت تاریخ شفاهی. 🏔 بگذارید کمی بحث مان را ببریم در دل طبیعت. فرض کنید شما در دامنه کوهی هستید و می خواهید دوستی را برای صعود با خود همراه کنید. آیا همین که به او بگویید بیا و دست من را بگیر، او انگیزه دارد این مسیر سخت را بالا بیاید؟ ✨قطعا باید امیدی برای حرکت داشته باشد و این توان را در خودش ببیند. او از سختی های مسیر ، از پرتگاه ها و نبود برخی امکانات میان آن همه سنگ های در هم تنیده می ترسد. 🤔چطور می توانید دوستتان را با خود همراه کنید؟ پیشنهاد من این است که قله را نشانش دهید. از زیبایی های آنجا و تجربه هایتان برایش بگویید، از استراحتگاه ها و منظره هایی که در طول مسیر خواهد دید. البته بگذارید این را هم بداند که دقیقا چه مخاطراتی پیش رو دارد و برای گذر از هرکدامشان چاره چیست. 🔸🔸حالا احتمال میدهم همپایی برای صعود داشته باشید. ما در تاریخ شفاهی همین کار را می کنیم. قله های یک مسیر را نشان می دهیم، یعنی آنها که به اوج رسیده اند. حتی گاه روایت کسانی را می گوییم که بخشی از راه را رفته، بهره ها برداشته و چشم اندازهای وسیع را تجربه کرده اند . 💪بعد از آن است که می توانیم به نوجوان و جوان امروز بگوییم بیا، گام در مسیر بگذار و شروع کن.حالا مخاطبِ ما باور می کند که میشود. و البته این یکی از ضرورتها و فواید توجه به تاریخ شفاهی است. ✍ فهیمه فرشتیان 🌊 جریان، تربیت نویسنده جریان ساز 🌊 💠 @jaryaniha 🌱 در جریان باشید.