می گویند انسانیت: معیار و میزان انسانیت چیست؟ صفحه دوازدهم از 18 صفحه ولی اراده بیش تر جنبه درونی دارد. برعکس میل است،انسان را از کشش امیال آزاد می کند. یعنی امیال را در اختیار انسان قرار می دهد. هرطور که اراده می کند، کار می کند نه هرطور که میلش بکشد. تابع تصمیم و فکر بودن غیر از تابع میل بودن است. این،نوعی تسلط بر امیال است. اگر توجه کرده باشید،علمای اخلاق، اخلاقیون قدیم ما بیش تر تکیه شان روی مساله اراده بوده است. اراده حاکم بر میل های انسان. اراده است. حیوان،موجودی است که تابع جبر غریزه است،که همان میل ها باشد،ولی انسان موجودی است که می تواند به حکم اراده و به حکم اختیار از جبر غریزه آزاد باشد. می تواند اراده بکند که برضد میل خودش رفتار و عمل بکند. پس آن کسی انسان است که بر خودش مسلط باشد و به هر اندازه که انسان برخودش مسلط نباشد،از انسانیت به دور است. این هم یک نظر است. این هم یک معیار برای انسانیت است. یکی دو معیار دیگر هم برای شما عرض بکنم و به عرایض خودم خاتمه بدهم. لطفا،ادامه مطلب رادرپست های بعدی دنبال بفرمائید 👇