. 🔻سوال اول این است که آیا آمریکا ورود مستقیم خواهد داشت یا نه؟ اکنون تقریباً تمام قرائن و شواهد عملیاتی، تاکتیکی و استراتژیک حاکی از آمادگی آمریکا برای ورود است. از تخلیه فوری اماکن نزدیک به ایران و بسیج منابع در نقاط خاص تا تغییر فلش حملات رژیم از شمال غرب و غرب به جنوب و جنوب غرب تا ناتوانی رژیم از ادامه جنگ و نمایش و درخواست‌های تل‌آویو و یکسری جلسات منطقه ای و البته برخی اطلاعات رسیده از کشورهای هم‌پیمان. 🔻سوال دوم این است که ورود آمریکا با چه طرح عملیاتی همراه خواهد بود؟ به نظر می رسد موثرترین شیوه عملیاتی آنها همان شیوه ۲۳ خرداد و لبنان است. یعنی اجرای یک عملیات سریع که شامل اهداف اصلی مدنظر مانند فردو، تاسیسات زیرساختی حیاتی و اماکن نظامی شهرهای بزرگ و اهدافی که از پاسخ متقابل جلوگیری می‌کند مانند پایگاه های موشکی و دریایی مقدم به همراه هدف قرار دادن چرخه تصمیم سازی و تصمیم گیری و بالتبع حملات سایبری به سامانه دفاع هوایی ماست چه، اکنون آنها علاقه دارند که این حرکات را با یک پیوست درونی از ناامنی درون کشور و تروریسم در جداره های مرزی کشور فراهم کنند. تداوم حملات به پادگان های نیروی زمینی کشور و همچنین اماکن انتظامی، شاهد بخش دوم است. این طرح، در واقع همان طرح توسعه یافته حملات روز جمعه 23 خرداد است که با بهره گیری از نقاط ضعف و قوت، سعی می کنند آن را توسعه دهند. برای این کار آنها طبعاً نیاز به منابع آتش بیشتری دارند که به زعم خود این قدرت آتش باید توسط نیروی دریایی و هوایی آمریکا با حفاظت رژیم فراهم شود. 🔻پس سوال سومی پدید می‌آید: ما چه می‌کنیم یا چه خواهیم کرد؟ اولین شاخص قوت ما، عدم غافلگیری است. به دلیل شوک‌هایی که علی الخصوص در ۲۳ خرداد وارد شد و همچنین توسعه سناریوهای تحلیلی و اطلاعاتی در خصوص طرح عملیاتی آمریکا، باعث شده تا سیستم در برابر شوک واکسینه شود. دومین شاخص، عدم استفاده از بسیاری از ابزارهای قدرت تا این لحظه با پیش بینی ورود آمریکا است. حملات قدرتمند سایبری، تنگه هرمز و انرژی خاورمیانه، ورود گروه های مقاومت اسلامی، جنگ دریاپایه علیه اهداف رژیم، شلیک صدها فروند موشک و پهپاد در آخرین کلاس خود به سوی اراضی اشغالی و آمریکا، یورش به گروهک های تروریستی مرزی، ورود جدی تر کشورهای هم پیمان به عرصه حمایتی و ابزارهای هسته ای فقط بخشی از اهرم‌های تهران است. به شکلی جزئی تر، برای مثال در رده های فرماندهی، پیش بینی لازم جهت شهادت یا مجروح شدن ایشان وجود دارد و یا در حوزه پدافندی، بخش زیادی از مشکلات ما در روز اول اساساً در حوزه تاکتیک بود تا انهدام. همچنین تدابیر پدافندی دیگری نیز اجرایی شده است. به هر روی نوار جنوبی کشور تا عمق شیراز و اهواز و ... که سنتاً به عنوان جبهه جنوبی شناخته می شوند، همگی از نقاطی بوده اند که هم در جنگ ۸ ساله درگیر بوده اند و هم ایران سالیان سال با پیش بینی درگیری با آمریکا و ورود آنها از مرزهای جنوبی زمین را مسلح کرده است دقیقا به همین دلیل رژیم زودتر از قبل به دنبال فرسایش و کشف این زمین مسلح است. البته نشانه هایی نیز وجود دارد که دشمن در شرق کشور یا به دنبال کریدوری است و یا به دنبال عملیاتی. برای مثال شاهد افزایش فعالیت پدافند در مشهد و خراسان بوده ایم. همچنین دشمن با پیش بینی ورود گروه های مقاومت، از شب گذشته رسماً عملیات اختلال در کار محور را با ترور فرماندهان ارشد مقاومت که نقش ویژه‌ای در پشتیبانی از جبهه داشتند در کنار بمباران برخی نقاط لبنان کلید زد. در برابر همه این موارد البته جمهوری اسلامی ایران بیکار یا بی برنامه نیست / محلل @javaan_enghelabi🇮🇷