غزلی بخوان بشود عیان که امیر روز جزا علیست که حساب ما ، که عقاب ما که عذاب ما همه با علیست نشد از غم ضُعفا جدا و کسی که در پی هر گدا برود شبانه و بی صدا ببرد لباس و غذا علیست همه رمز و راز جهان بدان شده در عبای علی نهان شد اگر کسی یَل و پهلوان به یقین که از دم یا علیست همه دم بگو بِکَ یا علی که نفس علی که هوا علی که دوا علی که شفا علی که دعای دفع بلا علیست زِ علی کسی که جدا شود و اگرچه از خلفا شود تو بدان که یک شبه لا شود به خدا که نون لَنا علیست بُود اولین ، بُوَد آخرین شَه مسلمین ، شَه مومنین برو در صفات خدا ببین نَه علی خدا که خدا علیست برود فراتر از آنچه که نرسیده بال ملائکه قَدَری که در دل معرکه درِ قلعه کَنده زِ جا علیست چه صلابتی و چه شوکتی چه شجاعتی و چه هیبتی به صفا و مروه چه حاجتی به صفا قسم که صفا علیست نجف است و ساغرِ تا لبه نجف است و مستیِ هر شبه نجف است و گیجیِ عقربه تب و لرز قبله نما علیست و به لطف پاکیِ مادرم نشدم حرامی و از سرم نرود که بنده ی حیدرم سند شرافت ما علیست شاعر : #محسن_کاویانی #حضرت_علی #تک 🆔 @javadieh 🌐 Javadieh.blog.ir