🌟🌟 👌🏻معلم،بايد ابتدا هدفش را بشناسد، بداند كه شاگردانش را تا كجا مى‌خواهد برساند؟ راه رسيدن به اين هدف كدام است‌؟ ابزار و لوازم عبور چيست و موانع حركت چه مى‌باشد؟ 📍و از همه مهم‌تر، متعلم بايد ضرورت حركت را حس كند، بايد عشق به حركت را در او آفريد. 🔖ساخت ما ساختى است براى رفتن، اين است كه ماندن مشكل است، نه رفتن. وقتى شاگرد ضرورت حركت را حس كرد، مى‌توان برايش مشخص كرد كه: به سمت چى مى‌خواهى بروى، قله‌هايت كجاست و سپس موانع حركت (بيرونى - درونى) را بررسى كرد. البته، فقط‍‌ توجه به قلّه مى‌تواند موانع را بردارد، بايد از درگيرى‌ها به قدرت رسيد. 📌و مذهب هم جهت حركت را نشان مى‌دهد و هم آداب حركت را نشان مى‌دهد و هم عشق به حركت را ايجاد مى‌كند و هم پاى دويدن را عطا مى‌كند. - ما مسئوليم؛ چون داراييم. مسئوليت بر اساس توانايى است نه آگاهى؛ «لا يُكَلِّفُ‌ اللّهُ‌ نَفْساً الاّ وُسْعَها.» ۲۸۶بقره - و نوع مسئوليت ما، وابسته به اهميت كارها و ضرورت نيازها و استعداد و توان ماست. - در اين قرن وحشى، شديدترين نيازها، نياز جهت‌دادن و شكل‌دادن و كشف‌كردن استعدادهاست. نياز رهبرى كردن و تربيت نمودن و بارور ساختن است. - تربيتى كه مسخ انسان نباشد و نفى او نباشد، داغ كردن، شاخ و برگ دادن و به آغوش كشيدن نباشد، بلكه روشنى دادن باشد و ريشه دادن و زمينه فراهم آوردن. 📚تربیت کودک، استاد صفائی حائری، ص ۱۸ به طبیبِ جان بپیوندید:👇 @Javaher_alhayat ❄️●•▬▬▬▬▬▬