غم رفتن رو باید سرمایه کنیم برای حرکت! برای اینکه فکر کنیم، به اینکه چی واقعاً ارزش داره عمرمون رو، استعدادهامون رو خرجش کنیم... من و شما دیر یا زود از این دنیا میریم... مهم اینه توی هر لحظه‌ مُردن مطمئن باشیم خرج هدفی شدیم و توی مسیری بودیم، که واقعا ارزشش رو داشته... مثلاً برای خیلیامون معنای زندگی، رفاه بیشتر و آسایشه... حتی بخاطرش بعضیامون به فکر مهاجرتیم و حاضریم بردگی سیستم سرمایه‌داری رو بپذیریم😔 خیلی دیگه شاهکار کنیم می‌خوایم از مسیر آسایش به آرامش برسیم...! ولی نه این بهترین مسیر آرامشه و نه آرامش مقصد نهایی. همه اینا یعنی خرج دنیا شدن...! دنیایی که هر آن ممکنه ازش بریم. یادمون نره، دنیا مقصد ما نیست... ✍🏻عمری باشه بیشتر دربارش میگم... علیرضا خوش منظر | تربیت و رسانه 🇮🇷 @A_Khoshmanzar